♻️ تجمع مقابل دانشگاه بوعلی همدان
در پی مطرح شدن رفتار خلاف قانون و هنجارشکنانه برخی از دانشجویان عراقی در دانشگاه بوعلی همدان، حدود ساعت ۱۵:۳۰ در مقابل درب دانشگاه بوعلی تجمعی شکل گرفت.
تجمع کنندگان شعارهایی مانند «حراست حراست حمایت»، «ایرانی، دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد»، «نیروی انتظامی حمایت حمایت» سر دادند.همزمان فرماندار همدان نیز در بین تجمع‌کنندگان حضور یافت و با آنان به گفت‌وگو پرداخت.
وی گفت: بدون اغماض موضوع را پیگیری می‌کنیم و اگر چنین مسئله‌ای صحت داشته باشد ضمن برخورد، مسئولی که در انجام وظیفه خود قصور کرده باشد نیز برکنار می‌شود».
شایسته بود پیش از آنکه این موضوع به بیرون از دربهای دانشگاه کشیده شود و به بحران جدیدی بدل گردد توسط مدیریت دانشگاه بررسی و حل و فصل می شد.
نمی دانم این چه سیستمی است که هر موضوع قابل حلی بایست به بحران تبدیل شود که اثرات اقتصادی ، امنیتی و سیاسی آن به مراتب هزینه ساز تر است.!!
فراموش نکنیم پیشتر نیز نوشته بودم دو دسته آرامش جامعه را نمی خواهند تندروهای ولایت معاش ، براندازان ؛ برایشان بهانه جور نکنید.
#ح_درویشی ✍
https://www.tg-me.com/darvishane49
در پی مطرح شدن رفتار خلاف قانون و هنجارشکنانه برخی از دانشجویان عراقی در دانشگاه بوعلی همدان، حدود ساعت ۱۵:۳۰ در مقابل درب دانشگاه بوعلی تجمعی شکل گرفت.
تجمع کنندگان شعارهایی مانند «حراست حراست حمایت»، «ایرانی، دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد»، «نیروی انتظامی حمایت حمایت» سر دادند.همزمان فرماندار همدان نیز در بین تجمع‌کنندگان حضور یافت و با آنان به گفت‌وگو پرداخت.
وی گفت: بدون اغماض موضوع را پیگیری می‌کنیم و اگر چنین مسئله‌ای صحت داشته باشد ضمن برخورد، مسئولی که در انجام وظیفه خود قصور کرده باشد نیز برکنار می‌شود».
شایسته بود پیش از آنکه این موضوع به بیرون از دربهای دانشگاه کشیده شود و به بحران جدیدی بدل گردد توسط مدیریت دانشگاه بررسی و حل و فصل می شد.
نمی دانم این چه سیستمی است که هر موضوع قابل حلی بایست به بحران تبدیل شود که اثرات اقتصادی ، امنیتی و سیاسی آن به مراتب هزینه ساز تر است.!!
فراموش نکنیم پیشتر نیز نوشته بودم دو دسته آرامش جامعه را نمی خواهند تندروهای ولایت معاش ، براندازان ؛ برایشان بهانه جور نکنید.
#ح_درویشی ✍
https://www.tg-me.com/darvishane49
👍13🤔5❤2🔥1
♻️مردم هوشیار شده اند دیگر بازی نمی خورند.
حدود ساعت ۱۶/۱۵ دقیقه گوشی ام زنگ خورد ... مخاطب ناشناس روی گوشی افتاده بود .
با این ناشناس کم آشنا نیستم.😊
تماس را پاسخ دادم
گفت :«سلام آقای درویشی؟
گفتم :« سلام بله بفرمایید » ( اولش فکر کردم احضار شدم ..😊
-«حالتون خوبه »
-«خوبم سپاس بفرمایید »
-« دختر خانمت تینا کجاست ؟»
-«نمی دونم »
«چطور نمی دونی ؟ می دونی الان توی تجمع غیرقانونیه »
-« اون دیگه بزرگ شده نیاز به اجازه من نداره»
کمی جا خورد و گفت :« به احترام شما زنگ زدیم که جمعش کنید »
با طنین بلند گفتم:« خودش مسیول خودشه نیاز به حضور من نیست »
- :«در تجمع غیر قانونی شرکت کرده »
-«مگر تجمع قانونی هم داریم ؟!»
دیگه بهش خیلی برخورد و گفت :« من از اطلاعات زنگ زدم که هشدار بدم فردا رفت دادگاه ...»
گفتم:« من هم اقدام می کنم مثل اینکه خیلی دوست دارید هر مسأله ای را به بحران تبدیل کنید»
کمی بگو‌مگو‌کردیم و مرا به دادگاه حواله داد وخداحافظی
بلافاصله زنگ زدم به دخترم گوشی را که جواب داد ابتدا صدای یکپارچه اما نامعلوم مردم به گوشم رسید.
دخترم :« سلام ...»
- «سلام خوبی کجایی !؟»
- «جلو‌دانشگاهم مردم هستند شعار می دیم »
-«شعار برای چی. چرا به من نگفتی رفتی ؟»
- «بخاطر این دانشجو های عراقی خیلی پر رو شدن مزاحم میشن زور میگن ...»
تلفن را قطع کردم و یکساعت بعد با هم گفتگو کردیم ...
می گفت فرمانده نیروی انتظامی اومد صحبت کرد گفت:« چند نفر نماینده بیان با هم بریم داخل دانشگاه گفتگو کنیم مسأله حل بشه همه داد می زدن ما همه با هم هستیم داخل نمی آیم...»
دو سه نفر خواستن شعار مرگ به...بدن مردم همراهی نکردن
فرماندار آمد صحبت کرد قول داد بررسی و برخورد بشه مردم قانع شدند وکم کم محل تجمع را ترک کردند...»
نیروی انتظامی و ماشین آتش نشانی هم آمده بود جلو‌دانشکاه و خیابان روبروی دانشگاه جمعیت قابل توجهی بود.
شعار «حراست حراست حمایت حمایت» و «نیروی انتظامی حمایت حمایت »و...غالب شعارها را تشکیل می داد.
در تجربه های پیشین چند نفر در تجمعات نفوذ کرده و مطالبات را به بیراهه کشانده و زمینه شدت عمل و ضرب و شتم را فراهم می ساختند.
اما هوشیاری مردم در این تجمع و عدم همراهی با ساختارشکنان موجب خاتمه یافتن مسالمت آمیز تجمع و قول فرماندار در رسیدگی به موضوع شد.
بخش برانداز خارج نشین با طرح کردن اخراج دانشجویان پسر عراقی درصدد تشدید بحران است.
امروز که تحت شدید ترین تحریم ها هستیم و کاهش فروش نفت و تجارت ، کاهش ورود ارز را به همراه دارد و یکی از منابع تامین ارز ورود گردشگر سلامت و دانشجو است. از این درز. ورود کرده می خواهند با تشدید احساست مردم این منبع ورد ارز را نیز مسدود کنند.
دانشجوی اروپایی و آمریکایی و...به دانشگاه های ایران نمی آیند بنابراین بایست به همین دانشجویان کشورهای همسایه بسنده کرد. و آنرا در بودجه ریزی لحاظ نمود.
نفوذی ها و براندازان درصدد آن هستند که شرایط را بیشتر از بیش بحرانی تر کنند.
چنانچه برخورد انضباطی با دانشجو و یا دانشجویان خاطی می شد امروز شاهد این تجمع که لرزه به اندام امنیتی ها انداخته بود نبودیم.
سهل انگاری ، چشم پوشی و اغماز حراست و مدیریت دانشگاه که غالباً از دولت گذشته در ساختار جا خوش کرده اند بستر را برای اعتراض دانشجویی فراهم کرده است.
جا دارد از هوشیاری مردم و دانشجویان در مدیریت این تجمع اعتراضی مسالمت آمیز قدردانی کنم.
امید است راهی گشوده شود برای اعتراضات مدنی و سیاسی مسالمت آمیز بدون درگیری و خشونت ؛
#ح_درویشی ✍
https://www.tg-me.com/darvishane49
حدود ساعت ۱۶/۱۵ دقیقه گوشی ام زنگ خورد ... مخاطب ناشناس روی گوشی افتاده بود .
با این ناشناس کم آشنا نیستم.😊
تماس را پاسخ دادم
گفت :«سلام آقای درویشی؟
گفتم :« سلام بله بفرمایید » ( اولش فکر کردم احضار شدم ..😊
-«حالتون خوبه »
-«خوبم سپاس بفرمایید »
-« دختر خانمت تینا کجاست ؟»
-«نمی دونم »
«چطور نمی دونی ؟ می دونی الان توی تجمع غیرقانونیه »
-« اون دیگه بزرگ شده نیاز به اجازه من نداره»
کمی جا خورد و گفت :« به احترام شما زنگ زدیم که جمعش کنید »
با طنین بلند گفتم:« خودش مسیول خودشه نیاز به حضور من نیست »
- :«در تجمع غیر قانونی شرکت کرده »
-«مگر تجمع قانونی هم داریم ؟!»
دیگه بهش خیلی برخورد و گفت :« من از اطلاعات زنگ زدم که هشدار بدم فردا رفت دادگاه ...»
گفتم:« من هم اقدام می کنم مثل اینکه خیلی دوست دارید هر مسأله ای را به بحران تبدیل کنید»
کمی بگو‌مگو‌کردیم و مرا به دادگاه حواله داد وخداحافظی
بلافاصله زنگ زدم به دخترم گوشی را که جواب داد ابتدا صدای یکپارچه اما نامعلوم مردم به گوشم رسید.
دخترم :« سلام ...»
- «سلام خوبی کجایی !؟»
- «جلو‌دانشگاهم مردم هستند شعار می دیم »
-«شعار برای چی. چرا به من نگفتی رفتی ؟»
- «بخاطر این دانشجو های عراقی خیلی پر رو شدن مزاحم میشن زور میگن ...»
تلفن را قطع کردم و یکساعت بعد با هم گفتگو کردیم ...
می گفت فرمانده نیروی انتظامی اومد صحبت کرد گفت:« چند نفر نماینده بیان با هم بریم داخل دانشگاه گفتگو کنیم مسأله حل بشه همه داد می زدن ما همه با هم هستیم داخل نمی آیم...»
دو سه نفر خواستن شعار مرگ به...بدن مردم همراهی نکردن
فرماندار آمد صحبت کرد قول داد بررسی و برخورد بشه مردم قانع شدند وکم کم محل تجمع را ترک کردند...»
نیروی انتظامی و ماشین آتش نشانی هم آمده بود جلو‌دانشکاه و خیابان روبروی دانشگاه جمعیت قابل توجهی بود.
شعار «حراست حراست حمایت حمایت» و «نیروی انتظامی حمایت حمایت »و...غالب شعارها را تشکیل می داد.
در تجربه های پیشین چند نفر در تجمعات نفوذ کرده و مطالبات را به بیراهه کشانده و زمینه شدت عمل و ضرب و شتم را فراهم می ساختند.
اما هوشیاری مردم در این تجمع و عدم همراهی با ساختارشکنان موجب خاتمه یافتن مسالمت آمیز تجمع و قول فرماندار در رسیدگی به موضوع شد.
بخش برانداز خارج نشین با طرح کردن اخراج دانشجویان پسر عراقی درصدد تشدید بحران است.
امروز که تحت شدید ترین تحریم ها هستیم و کاهش فروش نفت و تجارت ، کاهش ورود ارز را به همراه دارد و یکی از منابع تامین ارز ورود گردشگر سلامت و دانشجو است. از این درز. ورود کرده می خواهند با تشدید احساست مردم این منبع ورد ارز را نیز مسدود کنند.
دانشجوی اروپایی و آمریکایی و...به دانشگاه های ایران نمی آیند بنابراین بایست به همین دانشجویان کشورهای همسایه بسنده کرد. و آنرا در بودجه ریزی لحاظ نمود.
نفوذی ها و براندازان درصدد آن هستند که شرایط را بیشتر از بیش بحرانی تر کنند.
چنانچه برخورد انضباطی با دانشجو و یا دانشجویان خاطی می شد امروز شاهد این تجمع که لرزه به اندام امنیتی ها انداخته بود نبودیم.
سهل انگاری ، چشم پوشی و اغماز حراست و مدیریت دانشگاه که غالباً از دولت گذشته در ساختار جا خوش کرده اند بستر را برای اعتراض دانشجویی فراهم کرده است.
جا دارد از هوشیاری مردم و دانشجویان در مدیریت این تجمع اعتراضی مسالمت آمیز قدردانی کنم.
امید است راهی گشوده شود برای اعتراضات مدنی و سیاسی مسالمت آمیز بدون درگیری و خشونت ؛
#ح_درویشی ✍
https://www.tg-me.com/darvishane49
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
👍21❤12🤔3🔥2👏2
♻️بخشی از نطق مهندس مهدی بازرگان؛۱۵ مهر ۱۳۶۰ در مجلس شورا
📌آنچه خواهید شنید، نه سخنی است سیاستمدارانه و نه لایحه‌ای دفاعیه. درد دلی است از قلبهای سوخته و استغاثه از جانب کسی که قبول دارید سالهای طولانی از عمر پر فراز و نشیب خود را در آرزوی آزادی و استقلال ملت عزیز ایران و عدالت و اسلام به جای اختناق اسارت و جور و کفر به سر برده. تلاش‌ها و توفیق‌ها داشته، محرومیت‌ها کشیده،...حالا هم که به آخرین روزهای زندگی رسیده و در اشتیاق لقاءالله است…
📌آتشی هولناک در کشور عزیزمان شعله‌ور گشته‌است. خرمن امت و دولت و دین را مورد تهدید قرار داده. کمتر کسی است که درصدد خاموش کردن آن برآید و بعضی می‌کوشند آتش را افروخته‌تر ساخته و بر خرمن طرف مقابل بیندازند. همه بلعیده می‌شوند... افرادی بی گناه در معابر و منازل بی جهت کشته و معلول می‌شوند و همچنین نونهالان دختر و پسر کسان وابسته و هوادار که در درگیری‌های خیابانی و دادگاه‌های انقلابی، قربانی التقاط و انحراف یا انتقام می‌گردند. نونهالانی که هر چه باشد جگر گوشگان و پرورش یافتگان امید این مملکتند. عاشق‌وار یا دیوانه‌وار، فداکار یا گناهکار، در طاس لغزنده افتاده‌اند. در حالیکه هر طرف گروه مقابل را منافق یا مرتجع و ضداسلام و عامل امپریالیسم می‌خواند، نه روحانیون ارجمند و مکتبی‌های غیرتمندمان از آمریکا وارد شده‌اند و نه جوانان جانباز در خانواده‌های آمریکایی زائیده و بزرگ گشته‌اند که بتوان مزدورشان خواند. پس چرا اینسان ریختن خون یکدیگر را مباح و بلکه واجب می‌شمارند؟...
رفسنجانی: آقای بازرگان الان جای این حرف‌ها نیست...
یکی از نمایندگان خطاب به بازرگان: [برو مسخره...] چَرت نگو
احمد توکلی: اصلاً نشستن در این جلسه خلاف شرع است، بیائید بیرون. بیائید بیرون...
یکی دیگر از نمایندگان: تمام کن مرتیکه. (عده ای از نمایندگان جلسه را ترک می‌کنند).
عبدالرضا اسدی نیا (معروف به عادل): (با داد و قال) مرگ بر بازرگان که شعار مردم است، مرگ بر بازرگان، مرگ بر بازرگان. مرگ بر بازرگان...این شعار ملت است .(همهمه نمایندگان).
هاشمی رفسنجانی: آقای اسدی نیا …شلوغ نکنید.
یکی از نمایندگان: بازرگان از مرگ انور سادات ناراحت است. برو گمشو مرتیکه، برو گمشو
صادق خلخالی (با فریاد بلند): بازرگان باید محاکمه بشود. این آقا جزو ملت ایران نیست، آمریکائی است.
(خلخالی در حالی که میکروفون را از جلوی مهندس بازرگان می‌کِشد داد می‌زند بیا برو کنار، برو کنار، برو کنار...
بعد رو به رفسنجانی می‌گوید: چرا می‌گذارید ایشان صحبت کند این بلندگو مال مردم است نه کسی که در مقابل ملت ایران ایستادگی کند.
عابدین زاده: (خطاب به بازرگان) مُردنی، قالتاق، آمریکائی....
احمد توکلی: قرآن می‌گوید در قصاص حیات است آقای بازرگان می‌گوید نه...
خلخالی دوباره داد می‌زند: بازرگان می‌گه این بچه‌ها آمریکائی نیستند و از خارج نیامده اند. اینها همان بچه‌های ساواکی‌ها هستند که تو بر ما مسلط کردی آقا (همهمه نمایندگان)
یکی از نمایندگان: (خطاب به بازرگان) تو تمام احکام دادگاه‌های انقلاب را باطل شمردی.
احمد توکلی: مگر مردم نمی‌گفتند مرگ بر بازرگان؟ چرا نشسته‌اید... بازرگان مرگ بر تو، ننگ بر تو...
مهندس بازرگان: آتشی هولناک در کشور عزیزمان شعله‌ور گشته‌است...
آری ، این چنین بود ای برادر !
⏺از میان افرادی که در بالا اسم برده شده، آقای #احمد_توکلی چند دوره کاندید ریاست‌جمهوری شد بعنوان گزینه‌ای در مقابل اصولگرایان؛ #عادل_اسدی_زاده، کاردار ایران در دوبی شد و یک شب در یک میهمانی در باغ کنسولگری در دوبی، زبان به انتقادات تندی نسبت به حاکمیت گشود ... و فردای آن شب به اسکاندیناوی پرواز کرد و پناهنده شد؛ و #خلخالی موقع دفن بر مزار بازرگان حاضر شد و با صدای بلند گفت، اگر یک مرد در ایران بود همین مرد بود:
چقدر دردناك
با صداي بلند بايد فرياد زد خدايا پناه ميبريم به تو از شر وسواس الخناس
وقتی خلخالی اومد توی غرفه و اون جمله را گفت، یکی از دوستان که کنارم واستاده بود (و همه میشناسینش) با صدای بلندتر از او گفت: اشک تمساح!
منبع: همنشین بهار
#مهدی_بازرگان
https://www.tg-me.com/darvishane49
📌آنچه خواهید شنید، نه سخنی است سیاستمدارانه و نه لایحه‌ای دفاعیه. درد دلی است از قلبهای سوخته و استغاثه از جانب کسی که قبول دارید سالهای طولانی از عمر پر فراز و نشیب خود را در آرزوی آزادی و استقلال ملت عزیز ایران و عدالت و اسلام به جای اختناق اسارت و جور و کفر به سر برده. تلاش‌ها و توفیق‌ها داشته، محرومیت‌ها کشیده،...حالا هم که به آخرین روزهای زندگی رسیده و در اشتیاق لقاءالله است…
📌آتشی هولناک در کشور عزیزمان شعله‌ور گشته‌است. خرمن امت و دولت و دین را مورد تهدید قرار داده. کمتر کسی است که درصدد خاموش کردن آن برآید و بعضی می‌کوشند آتش را افروخته‌تر ساخته و بر خرمن طرف مقابل بیندازند. همه بلعیده می‌شوند... افرادی بی گناه در معابر و منازل بی جهت کشته و معلول می‌شوند و همچنین نونهالان دختر و پسر کسان وابسته و هوادار که در درگیری‌های خیابانی و دادگاه‌های انقلابی، قربانی التقاط و انحراف یا انتقام می‌گردند. نونهالانی که هر چه باشد جگر گوشگان و پرورش یافتگان امید این مملکتند. عاشق‌وار یا دیوانه‌وار، فداکار یا گناهکار، در طاس لغزنده افتاده‌اند. در حالیکه هر طرف گروه مقابل را منافق یا مرتجع و ضداسلام و عامل امپریالیسم می‌خواند، نه روحانیون ارجمند و مکتبی‌های غیرتمندمان از آمریکا وارد شده‌اند و نه جوانان جانباز در خانواده‌های آمریکایی زائیده و بزرگ گشته‌اند که بتوان مزدورشان خواند. پس چرا اینسان ریختن خون یکدیگر را مباح و بلکه واجب می‌شمارند؟...
رفسنجانی: آقای بازرگان الان جای این حرف‌ها نیست...
یکی از نمایندگان خطاب به بازرگان: [برو مسخره...] چَرت نگو
احمد توکلی: اصلاً نشستن در این جلسه خلاف شرع است، بیائید بیرون. بیائید بیرون...
یکی دیگر از نمایندگان: تمام کن مرتیکه. (عده ای از نمایندگان جلسه را ترک می‌کنند).
عبدالرضا اسدی نیا (معروف به عادل): (با داد و قال) مرگ بر بازرگان که شعار مردم است، مرگ بر بازرگان، مرگ بر بازرگان. مرگ بر بازرگان...این شعار ملت است .(همهمه نمایندگان).
هاشمی رفسنجانی: آقای اسدی نیا …شلوغ نکنید.
یکی از نمایندگان: بازرگان از مرگ انور سادات ناراحت است. برو گمشو مرتیکه، برو گمشو
صادق خلخالی (با فریاد بلند): بازرگان باید محاکمه بشود. این آقا جزو ملت ایران نیست، آمریکائی است.
(خلخالی در حالی که میکروفون را از جلوی مهندس بازرگان می‌کِشد داد می‌زند بیا برو کنار، برو کنار، برو کنار...
بعد رو به رفسنجانی می‌گوید: چرا می‌گذارید ایشان صحبت کند این بلندگو مال مردم است نه کسی که در مقابل ملت ایران ایستادگی کند.
عابدین زاده: (خطاب به بازرگان) مُردنی، قالتاق، آمریکائی....
احمد توکلی: قرآن می‌گوید در قصاص حیات است آقای بازرگان می‌گوید نه...
خلخالی دوباره داد می‌زند: بازرگان می‌گه این بچه‌ها آمریکائی نیستند و از خارج نیامده اند. اینها همان بچه‌های ساواکی‌ها هستند که تو بر ما مسلط کردی آقا (همهمه نمایندگان)
یکی از نمایندگان: (خطاب به بازرگان) تو تمام احکام دادگاه‌های انقلاب را باطل شمردی.
احمد توکلی: مگر مردم نمی‌گفتند مرگ بر بازرگان؟ چرا نشسته‌اید... بازرگان مرگ بر تو، ننگ بر تو...
مهندس بازرگان: آتشی هولناک در کشور عزیزمان شعله‌ور گشته‌است...
آری ، این چنین بود ای برادر !
⏺از میان افرادی که در بالا اسم برده شده، آقای #احمد_توکلی چند دوره کاندید ریاست‌جمهوری شد بعنوان گزینه‌ای در مقابل اصولگرایان؛ #عادل_اسدی_زاده، کاردار ایران در دوبی شد و یک شب در یک میهمانی در باغ کنسولگری در دوبی، زبان به انتقادات تندی نسبت به حاکمیت گشود ... و فردای آن شب به اسکاندیناوی پرواز کرد و پناهنده شد؛ و #خلخالی موقع دفن بر مزار بازرگان حاضر شد و با صدای بلند گفت، اگر یک مرد در ایران بود همین مرد بود:
چقدر دردناك
با صداي بلند بايد فرياد زد خدايا پناه ميبريم به تو از شر وسواس الخناس
وقتی خلخالی اومد توی غرفه و اون جمله را گفت، یکی از دوستان که کنارم واستاده بود (و همه میشناسینش) با صدای بلندتر از او گفت: اشک تمساح!
منبع: همنشین بهار
#مهدی_بازرگان
https://www.tg-me.com/darvishane49
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
👍17❤11😢4🔥3👎1👏1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
♻️خبر شوکه کننده محرومیت بیش از ۱۴۸ هزار کودک فاقد شناسنامه از تحصیل
به گزارش شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، با اجرای قانون تازه وزارت آموزش و پرورش، صدها کودک فاقد شناسنامه در استان‌های مرزی ـ به‌ویژه سیستان و بلوچستان ـ از تحصیل بازمانده‌اند.
پیشتر، این کودکان می‌توانستند با استفاده از برگه «خوداظهاری هویتی» صادرشده از سوی فرمانداری‌ها در مدارس ثبت‌نام کنند، اما اکنون مدارس از پذیرش آنان منع شده‌اند.
در سیستان و بلوچستان بیش از ۱۴۸ هزار کودک و نوجوان از تحصیل محروم‌اند که بخش قابل‌توجهی از آنان فاقد مدارک هویتی‌اند. در سطح کشور نیز حدود یک میلیون نفر بدون شناسنامه زندگی می‌کنند که نزدیک به ۴۰۰ هزار نفرشان کودک هستند.
این شورا هشدار داده است که حذف این کودکان از آموزش، نه‌فقط به بی‌سوادی گسترده‌تر، بلکه به افزایش کار اجباری، ازدواج زودهنگام، جرم و طرد اجتماعی منجر خواهد شد. همچنین تأکید شده است که در مناطق مرزی، چنین محرومیتی میتواند پیامدهایی برای انسجام و امنیت ملی در پی داشته باشد.
#قلمـبیداری
https://www.tg-me.com/darvishane49
به گزارش شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، با اجرای قانون تازه وزارت آموزش و پرورش، صدها کودک فاقد شناسنامه در استان‌های مرزی ـ به‌ویژه سیستان و بلوچستان ـ از تحصیل بازمانده‌اند.
پیشتر، این کودکان می‌توانستند با استفاده از برگه «خوداظهاری هویتی» صادرشده از سوی فرمانداری‌ها در مدارس ثبت‌نام کنند، اما اکنون مدارس از پذیرش آنان منع شده‌اند.
در سیستان و بلوچستان بیش از ۱۴۸ هزار کودک و نوجوان از تحصیل محروم‌اند که بخش قابل‌توجهی از آنان فاقد مدارک هویتی‌اند. در سطح کشور نیز حدود یک میلیون نفر بدون شناسنامه زندگی می‌کنند که نزدیک به ۴۰۰ هزار نفرشان کودک هستند.
این شورا هشدار داده است که حذف این کودکان از آموزش، نه‌فقط به بی‌سوادی گسترده‌تر، بلکه به افزایش کار اجباری، ازدواج زودهنگام، جرم و طرد اجتماعی منجر خواهد شد. همچنین تأکید شده است که در مناطق مرزی، چنین محرومیتی میتواند پیامدهایی برای انسجام و امنیت ملی در پی داشته باشد.
#قلمـبیداری
https://www.tg-me.com/darvishane49
😢14👍7❤5🤔4
♻️اعترافات یک قلم خسته
من قلمم… یک قلم عاشق. کارم نوشتن داستان‌های عاشقانه بود؛ لیلی و مجنون، شیرین و فرهاد، رمان‌های شاد و طنز. عاشق نوشتن بودم، عاشق آن لحظه‌ی جادویی که جوهرم بر کاغذ می‌رقصد. روزی هر خطم فریادی بود، قصه‌ای از امید و لبخند، روایتی از روشنایی و زندگی. اما حالا… حالا دیگر نوشتنم بوی غم می‌دهد. نوشتنم زخمی است و زخمی‌ام.
چندی است که قلم در این سرزمین عادت کرده به سکوت، یا بهتر بگویم به حرف‌هایی که باید زیر لب گفت. در گوشه‌ای تاریک، در جعبه‌ای که به آن «محدودیت بیان» می‌گویند، من حبس شده‌ام. نه به جرم دروغ، نه به جرم خطا، بلکه به جرم عشق به حقیقت. انگار در این سرزمین، حقیقت جرم نیست، بلکه جسارت گفتن آن جرم است.
غم، همدم دیرینه‌ی من شده است. افسردگی‌ام را در جوهری مست‌کننده می‌ریزم، شاید بتوانم دوباره شاد بنویسم. اما هر قطره از این جوهر، با لبخندی تلخ روبه‌رو می‌شود؛ چون آن‌هایی که مراقب قلم‌اند، می‌گویند: «شرب این جوهر، بی‌بندوباری است.» و کمر قلم را می‌شکنند، نه با دست، بلکه با نگاه، با قانون نانوشته‌ای که می‌گوید: «قلم نباید آزاد باشد».
گاهی از سوراخِ جعبه نگاه می‌کنم و آرزو دارم بیایم بیرون. بیایم و آزادانه دور میدان آزادی برقصم؛ یک بار با لباس لری، یک بار با لباس کُردی، یک بار با لباس آذری، یک بار با لباس بلوچ و مازنی… تا جنگجویان جهان محو رقصم شوند، دست از جنگ بکشند، عاشقم شوند و تمام وقت و صحبت و دارایی‌شان را صرف عشوه و آزادی من کنند.
ای کاش این رؤیا را می‌شد نوشت، اما حتی نوشتن یک رؤیا هم جرمی‌ست در این جعبه‌ی تاریک.
قلم، مانند عاشقیست که نمی‌تواند عشقش را آشکار کند. او می‌خواهد فریاد بزند، ولی دیوارهای نانوشته و نگاه‌های سنگین اجازه‌ی نفس کشیدن نمی‌دهند. حتی گاهی فکر می‌کنم خوشبختی نوشتن جرم است، چون باعث می‌شود کسی امیدی پیدا کند. و امید… بزرگ‌ترین خلاف در این سرزمین است.
به همین دلیل قلمم تصمیم گرفته با غم بنویسد. با هر واژه‌ای که می‌نویسد، قطره‌ای از اندوهش را می‌ریزد، تا یادآور باشد که حتی نوشتن هم امروز میتواند جرم باشد.
ای تویی که مرا می‌خوانی:
آیا نمی‌دانی که حتی برای نوشتن یک لبخند، باید مبارزه کرد؟ حتی برای یک خط ساده از امید، باید میان درد و زخم عبور کرد؟ شاید این همان رازِ قلم باشد؛ اینکه شاد نوشتن، گاه جرمی بزرگ‌تر از اندوه نوشتن است.
قلم خسته هنوز امیدوار است. حتی در این جعبه‌ی تنگ و سرد، هنوز می‌خواهد بنویسد. حتی اگر هر واژه‌اش آمیخته باشد با درد، حتی اگر هر خطش طعنه‌ای باشد بر کسانی که «آزادی نوشتن» را به بازی گرفته‌اند.
و سخن پایانی‌ام:
«غم، جوهر قلم است؛ و قلم بی‌غم، گم‌شده‌ی کلمات است.»
پس من، قلمی غمگین و خسته در این سرزمین، با قطره‌های جوهرم می‌نویسم… شاید برای آنکه روزی دیوارهای سکوت بشکنند، شاید برای آنکه فردایی باشد که قلم دوباره آزاد بنویسد. حتی اگر امروز، مرا به جرم شرب خمر واژه‌ها شکنجه کنند، من خواهم نوشت… چون نوشتن، همان نفس کشیدن است.
و آخرین چاره و تصمیم من،
در تنهایی خودم، در جعبه‌ی مدادها بارها اندیشیدم که اگر بچه‌ای درب جعبه را باز کند، بی‌درنگ فرار کنم به دیار غربت… اما آنجا پیش غریبه، چه بگویم؟ از وطنم بد بگویم؟ از مردمانش بد بگویم؟ از تاریخ کهن کشورم بد بگویم؟ پس همان بهتر که حبس شوم یا شکسته شوم
خنده تلخ من از گریه غم‌انگیزتر است، کارم از گریه گذشته است، به آن می‌خندم.
محمد طولابی✍
چاپ شده در روزنامه نقد حال تاریخ ۱۵ مهرماه
https://www.tg-me.com/darvishane49
من قلمم… یک قلم عاشق. کارم نوشتن داستان‌های عاشقانه بود؛ لیلی و مجنون، شیرین و فرهاد، رمان‌های شاد و طنز. عاشق نوشتن بودم، عاشق آن لحظه‌ی جادویی که جوهرم بر کاغذ می‌رقصد. روزی هر خطم فریادی بود، قصه‌ای از امید و لبخند، روایتی از روشنایی و زندگی. اما حالا… حالا دیگر نوشتنم بوی غم می‌دهد. نوشتنم زخمی است و زخمی‌ام.
چندی است که قلم در این سرزمین عادت کرده به سکوت، یا بهتر بگویم به حرف‌هایی که باید زیر لب گفت. در گوشه‌ای تاریک، در جعبه‌ای که به آن «محدودیت بیان» می‌گویند، من حبس شده‌ام. نه به جرم دروغ، نه به جرم خطا، بلکه به جرم عشق به حقیقت. انگار در این سرزمین، حقیقت جرم نیست، بلکه جسارت گفتن آن جرم است.
غم، همدم دیرینه‌ی من شده است. افسردگی‌ام را در جوهری مست‌کننده می‌ریزم، شاید بتوانم دوباره شاد بنویسم. اما هر قطره از این جوهر، با لبخندی تلخ روبه‌رو می‌شود؛ چون آن‌هایی که مراقب قلم‌اند، می‌گویند: «شرب این جوهر، بی‌بندوباری است.» و کمر قلم را می‌شکنند، نه با دست، بلکه با نگاه، با قانون نانوشته‌ای که می‌گوید: «قلم نباید آزاد باشد».
گاهی از سوراخِ جعبه نگاه می‌کنم و آرزو دارم بیایم بیرون. بیایم و آزادانه دور میدان آزادی برقصم؛ یک بار با لباس لری، یک بار با لباس کُردی، یک بار با لباس آذری، یک بار با لباس بلوچ و مازنی… تا جنگجویان جهان محو رقصم شوند، دست از جنگ بکشند، عاشقم شوند و تمام وقت و صحبت و دارایی‌شان را صرف عشوه و آزادی من کنند.
ای کاش این رؤیا را می‌شد نوشت، اما حتی نوشتن یک رؤیا هم جرمی‌ست در این جعبه‌ی تاریک.
قلم، مانند عاشقیست که نمی‌تواند عشقش را آشکار کند. او می‌خواهد فریاد بزند، ولی دیوارهای نانوشته و نگاه‌های سنگین اجازه‌ی نفس کشیدن نمی‌دهند. حتی گاهی فکر می‌کنم خوشبختی نوشتن جرم است، چون باعث می‌شود کسی امیدی پیدا کند. و امید… بزرگ‌ترین خلاف در این سرزمین است.
به همین دلیل قلمم تصمیم گرفته با غم بنویسد. با هر واژه‌ای که می‌نویسد، قطره‌ای از اندوهش را می‌ریزد، تا یادآور باشد که حتی نوشتن هم امروز میتواند جرم باشد.
ای تویی که مرا می‌خوانی:
آیا نمی‌دانی که حتی برای نوشتن یک لبخند، باید مبارزه کرد؟ حتی برای یک خط ساده از امید، باید میان درد و زخم عبور کرد؟ شاید این همان رازِ قلم باشد؛ اینکه شاد نوشتن، گاه جرمی بزرگ‌تر از اندوه نوشتن است.
قلم خسته هنوز امیدوار است. حتی در این جعبه‌ی تنگ و سرد، هنوز می‌خواهد بنویسد. حتی اگر هر واژه‌اش آمیخته باشد با درد، حتی اگر هر خطش طعنه‌ای باشد بر کسانی که «آزادی نوشتن» را به بازی گرفته‌اند.
و سخن پایانی‌ام:
«غم، جوهر قلم است؛ و قلم بی‌غم، گم‌شده‌ی کلمات است.»
پس من، قلمی غمگین و خسته در این سرزمین، با قطره‌های جوهرم می‌نویسم… شاید برای آنکه روزی دیوارهای سکوت بشکنند، شاید برای آنکه فردایی باشد که قلم دوباره آزاد بنویسد. حتی اگر امروز، مرا به جرم شرب خمر واژه‌ها شکنجه کنند، من خواهم نوشت… چون نوشتن، همان نفس کشیدن است.
و آخرین چاره و تصمیم من،
در تنهایی خودم، در جعبه‌ی مدادها بارها اندیشیدم که اگر بچه‌ای درب جعبه را باز کند، بی‌درنگ فرار کنم به دیار غربت… اما آنجا پیش غریبه، چه بگویم؟ از وطنم بد بگویم؟ از مردمانش بد بگویم؟ از تاریخ کهن کشورم بد بگویم؟ پس همان بهتر که حبس شوم یا شکسته شوم
خنده تلخ من از گریه غم‌انگیزتر است، کارم از گریه گذشته است، به آن می‌خندم.
محمد طولابی✍
چاپ شده در روزنامه نقد حال تاریخ ۱۵ مهرماه
https://www.tg-me.com/darvishane49
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
👍14❤8😢1
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
📌بازنشر به مناسبت 7 اکتبر
♻️♻️ حماقت "حماس"
🔘 چگونه حرکت 7 اکتبر به ضرر مردم غزه و کل منطقه تمام شد؟ / نقدی بی‌پرده بر حمایت غیرعقلانی از نیروی حماس و عملیات معروف به طوفان الاقصی
#محمدـتقی اکبرنژاد
https://www.tg-me.com/darvishane49
♻️♻️ حماقت "حماس"
🔘 چگونه حرکت 7 اکتبر به ضرر مردم غزه و کل منطقه تمام شد؟ / نقدی بی‌پرده بر حمایت غیرعقلانی از نیروی حماس و عملیات معروف به طوفان الاقصی
#محمدـتقی اکبرنژاد
https://www.tg-me.com/darvishane49
👍29🤣2
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥مازندران ، سال ۱۳۳۸
این مستند زیبا و دیده نشده در سال ۱۳۳۸ خورشیدی در استودیو پارس فیلم و با مشارکت شرکت های عامل نفت ایران تهیه شده است.
با دیدن این مستند کمی حال و.هوای خود را عوض کنیم شاید برای عده ای خاطره بازی باشد و برای عده ای هم میزان تغییر در هفت دهه ملموس تر شود.
https://www.tg-me.com/darvishane49
این مستند زیبا و دیده نشده در سال ۱۳۳۸ خورشیدی در استودیو پارس فیلم و با مشارکت شرکت های عامل نفت ایران تهیه شده است.
با دیدن این مستند کمی حال و.هوای خود را عوض کنیم شاید برای عده ای خاطره بازی باشد و برای عده ای هم میزان تغییر در هفت دهه ملموس تر شود.
https://www.tg-me.com/darvishane49
❤20
♻️نظام از اینکه به تاول های پایش بگوید اشتباه کردم ...( بازنشر)
اسراییل موضوعی بود که پیش آمد و یا پیش آوردند سپس با عضویت در سازمان ملل رسمیت یافت.
انقلاب اسلامی سال ۵۷ سرمست از فائق آمدن بر رژیم پهلوی توهم نجات مستضعفان و مبارزه با استکبار را در دستور کار قرار داد. بدون آنکه عده و عده خود را بشناسد جایگاه خود را در بین ملل دنیا یافته باشد .
تبدیل کردن اسراییل به عنوان یک موضوع فرعی به دشمن شماره یک و #خشت_روی_خشت_کج گذاشتن کار را بجایی رسانید که دیگر این مسأله حیثیتی شده و به ابر بحران که هر روز به شدت آن افزوده می شود تبدیل شده است.
اسراییل با توسعه متوازن و حکمرانی خردمندانه جایگاه خود را در بین کشورهای منطقه و جهان تثبیت کرده است.
همانگونه که مسأله لبنان و‌غزه برای نظام حیثیتی شده است و شاید از نان شب واجب تر ، حفظ اسراییل نیز برای اروپا و آمریکا نیز حیثیتی شده است .
طرف مقابل به هیچ‌وجه اجازه تهدید موجودیت اسراییل را نخواهد داد .
تبعات دشمنی ۴۵ ساله با اسراییل امروز ایران را در ردیف کشورهای عقب مانده از هر حیث قرار داده است.
تمام موضوعات مورد مناقشه ایران و غرب از ناحیه مواضع ایران در قبال اسراییل نشات گرفته است .
آمدن پزشکیان با شعار تلاش جهت رفع تحریم ها و نشستن بر سر یک میز با غرب,با ترور هنیه به کما رفت و سناریو اسراییلی_آمریکایی برای حذف سیاسی پزشکیان و فشار بیشتر بر نظام شدت خواهد گرفت .
ادامه این سناریو و کوبیدن بر طبل جنگ و ستیز با اسراییل اگر چه توفیقات نظامی در پی داشته باشد اما به علت عقبه ضعیف نظام پایداری همه جانبه نخواهد داشت به احتمال قوی تحریمها نه تنها برداشته نشود بلکه شدت پیدا کند و فشار به مردم و تضعیف پایه های توسعه، موجب متزلزل شدن نظام در مواجهه با بحرانهای موجود شود .
به نظرم نظام جمهوری اسلامی یورش موشکی اخیر را بر پایه حیثیتی که بر سر مساله فلسطین بنا کرده است انجام داد و توان رها کردن خود را از این وضعیت ندارد.
به مانند مردی که حرفی زده است و می خواهد روی حرف خودش بماند.
و اینک در چهار راه چه کنم!چه کنم! گرفتار آمده است و نمی تواند به #تاول_های_پاهایش بگوید اشتباه کردم بنابراین تصمیم احساسی بر ادامه این روند را پیش گرفته است . من یک راه حل می توانم برای حل ابر بحران اسراییل که بحرانهای زیادی را در پی خود دارد ارائه کنم .
و آن راه حل «مورد مشاوره و تصمیم ساز قرار دادن مردم است. »
#رفراندوم برای ادامه وضعیت رویارویی با اسراییل و تقبل هزینه های مادی و معنوی و یا همکاری دیپلماتیک با سازمان ملل در جهت تشکیل کشوری فلسطینی ، هر چه مردم رای دادند.
با این راه حل هم نظام می تواند از زیر بار فشار تندروها خلاصی یابد و هم می تواند تو دهنی بزرگی به تندروهای اسراییلی باشد و هم می تواند بار مسیولیت خود را بر روی دوش همه مردم بگذارد و از قضاوت تاریخ بگریزد.
و در نهایت اکثریت مردم را در هر تصمیمی پشت سر خود داشته باشد.
شجاعت پذیرش چنین راه حلی ، ورق تاریخ را به گونه ای دیگر می نوازد.
#ح_درویشی ✍ ۱۴۰۳/۰۷/۱۶
https://www.tg-me.com/darvishane49
اسراییل موضوعی بود که پیش آمد و یا پیش آوردند سپس با عضویت در سازمان ملل رسمیت یافت.
انقلاب اسلامی سال ۵۷ سرمست از فائق آمدن بر رژیم پهلوی توهم نجات مستضعفان و مبارزه با استکبار را در دستور کار قرار داد. بدون آنکه عده و عده خود را بشناسد جایگاه خود را در بین ملل دنیا یافته باشد .
تبدیل کردن اسراییل به عنوان یک موضوع فرعی به دشمن شماره یک و #خشت_روی_خشت_کج گذاشتن کار را بجایی رسانید که دیگر این مسأله حیثیتی شده و به ابر بحران که هر روز به شدت آن افزوده می شود تبدیل شده است.
اسراییل با توسعه متوازن و حکمرانی خردمندانه جایگاه خود را در بین کشورهای منطقه و جهان تثبیت کرده است.
همانگونه که مسأله لبنان و‌غزه برای نظام حیثیتی شده است و شاید از نان شب واجب تر ، حفظ اسراییل نیز برای اروپا و آمریکا نیز حیثیتی شده است .
طرف مقابل به هیچ‌وجه اجازه تهدید موجودیت اسراییل را نخواهد داد .
تبعات دشمنی ۴۵ ساله با اسراییل امروز ایران را در ردیف کشورهای عقب مانده از هر حیث قرار داده است.
تمام موضوعات مورد مناقشه ایران و غرب از ناحیه مواضع ایران در قبال اسراییل نشات گرفته است .
آمدن پزشکیان با شعار تلاش جهت رفع تحریم ها و نشستن بر سر یک میز با غرب,با ترور هنیه به کما رفت و سناریو اسراییلی_آمریکایی برای حذف سیاسی پزشکیان و فشار بیشتر بر نظام شدت خواهد گرفت .
ادامه این سناریو و کوبیدن بر طبل جنگ و ستیز با اسراییل اگر چه توفیقات نظامی در پی داشته باشد اما به علت عقبه ضعیف نظام پایداری همه جانبه نخواهد داشت به احتمال قوی تحریمها نه تنها برداشته نشود بلکه شدت پیدا کند و فشار به مردم و تضعیف پایه های توسعه، موجب متزلزل شدن نظام در مواجهه با بحرانهای موجود شود .
به نظرم نظام جمهوری اسلامی یورش موشکی اخیر را بر پایه حیثیتی که بر سر مساله فلسطین بنا کرده است انجام داد و توان رها کردن خود را از این وضعیت ندارد.
به مانند مردی که حرفی زده است و می خواهد روی حرف خودش بماند.
و اینک در چهار راه چه کنم!چه کنم! گرفتار آمده است و نمی تواند به #تاول_های_پاهایش بگوید اشتباه کردم بنابراین تصمیم احساسی بر ادامه این روند را پیش گرفته است . من یک راه حل می توانم برای حل ابر بحران اسراییل که بحرانهای زیادی را در پی خود دارد ارائه کنم .
و آن راه حل «مورد مشاوره و تصمیم ساز قرار دادن مردم است. »
#رفراندوم برای ادامه وضعیت رویارویی با اسراییل و تقبل هزینه های مادی و معنوی و یا همکاری دیپلماتیک با سازمان ملل در جهت تشکیل کشوری فلسطینی ، هر چه مردم رای دادند.
با این راه حل هم نظام می تواند از زیر بار فشار تندروها خلاصی یابد و هم می تواند تو دهنی بزرگی به تندروهای اسراییلی باشد و هم می تواند بار مسیولیت خود را بر روی دوش همه مردم بگذارد و از قضاوت تاریخ بگریزد.
و در نهایت اکثریت مردم را در هر تصمیمی پشت سر خود داشته باشد.
شجاعت پذیرش چنین راه حلی ، ورق تاریخ را به گونه ای دیگر می نوازد.
#ح_درویشی ✍ ۱۴۰۳/۰۷/۱۶
https://www.tg-me.com/darvishane49
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
👏23❤11👍8👎3🤣1
♻️همه در اوضاع کنونی سهیم هستیم !
🔸رسانه خبر فردا مدعی شد:
بجز بخش ناچیزی از مردم که شاید ۲ درصد را شامل شود.
مابقی در فساد سیستماتیک حال حاضر شریکند و راضی ؛
عرض خود می بریم و زحمت دیگران می داریم.
#ح_درویشی ✍
https://www.tg-me.com/darvishane49
🔸رسانه خبر فردا مدعی شد:
« یه فیش حقوقی از یه کارمند بانک دی منتشر شده که نکته جالبش علاوه به ۹۲ میلیون حقوق و مزایا، ۴/۵ میلیارد وامه که قسطش فقط ۱۴ میلیونه و یکی از وامها ۱/۵ میلیارده و قسطش ۲ میلیون یعنی وام با اقساط بیش از ۶۰ سال!آیا کسانی که خود دستشان در فساد و سرشان در آخور بخور بخور گرم باشد می توانند داعیه دموکراسی و توسعه داشته باشند ؟!
💰 همین وام رو بذاره صندوق سود بگیره ماهی ۱۱۵ میلیون سودشه»!
بجز بخش ناچیزی از مردم که شاید ۲ درصد را شامل شود.
مابقی در فساد سیستماتیک حال حاضر شریکند و راضی ؛
عرض خود می بریم و زحمت دیگران می داریم.
#ح_درویشی ✍
https://www.tg-me.com/darvishane49
🤬25👍6❤3👎1
♻️عقب گرد ایران کهن
ایران سرزمینی با سابقه‌ای چند ده‌هزار ساله است؛ سرزمینی که زمانی مرکز تمدن، علم و صنعت جهان بود، اما امروز به جای بهره‌گیری از دستاوردهای علمی و فناوری نوین، گرفتار بازتولید سنت‌ها و خط‌کش ۱۴۰۰ سال پیش شده است. این عقب‌گرد نه‌تنها جامعه را فلج کرده، بلکه اقتدار تاریخی ایران را در برابر تازه‌به‌دوران‌رسیده‌ها تضعیف کرده است.
ایران؛ میراث‌دار تمدنی فراتر از تاریخ جهان
آثار کشف‌شده در شوش، تپه سیلک کاشان، جیرفت کرمان و غارهای لرستان نشان می‌دهد که زندگی اجتماعی، صنعت و هنر در ایران به ده‌ها هزار سال پیش بازمی‌گردد (دانشگاه تهران، گروه باستان‌شناسی). تنها یک نمونه، قوم لر است که بر اساس مستندات و ثبت یونسکو، قدمتی بیش از ۶۳ هزار سال دارد. این بدان معناست که زمانی که بسیاری از کشورهایی که امروز ابرقدرت‌اند وجود خارجی نداشتند، ایران کانون تمدن و نوآوری بوده است.
سقوط از قله تمدن
با وجود چنین شکوه تاریخی، ایران امروز به جای حرکت رو به جلو، گرفتار عقب‌گردی خطرناک است. در حالی که جهان با سرعت نور به سمت فناوری‌های نوین حرکت می‌کند، ما همچنان به نسخه‌های کهنه و سنت‌هایی تکیه کرده‌ایم که به نام «طب سنتی» جامعه را فلج کرده است.
امروز پزشکی مدرن، بیوتکنولوژی، نانوتکنولوژی و هوش مصنوعی در جهان جان انسان‌ها را نجات می‌دهد (ژورنال نیچر، ۲۰۲۳)؛ اما ما هنوز انرژی و بودجه خود را صرف نسخه‌هایی می‌کنیم که نه‌تنها درمانگر نیستند، بلکه جلوی پژوهش و نوآوری را نیز می‌گیرند.
برخورد امنیتی با نوآوری
هر اندیشمند یا مخترعی که تلاش کرده طرحی نو ارائه کند، نخست با «خط‌کش ۱۴۰۰ ساله» سنجیده شده است. اگر اندیشه‌ای اندکی با تفاسیر مذهبی گذشته مغایرت داشته، برچسب «خلاف شرع» خورده و حتی با برخوردهای امنیتی روبه‌رو شده است (گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس درباره مهاجرت نخبگان، ۱۴۰۰).
نتیجه روشن است: موج مهاجرت نخبگان به کشورهایی که شاید عمرشان از عمر برخی روحانیون ما (مثل آیت‌الله جنتی) کوتاه‌تر است، اما با تکیه بر علم و فناوری، به قدرتهای جهانی بدل شده‌اند.
مقایسه‌های مضحک اجتماعی
از طنزهای تلخ تاریخ آن است که ورود ماشین و موتور نیز نتوانست نگاه بسته را تغییر دهد. هنوز هم سوار شدن زنان بر وسایل نقلیه با «سواری بر شتر» در هزار و چهارصد سال پیش مقایسه می‌شود (اظهارات برخی خطیبان رسمی در رسانه‌های داخلی). این مقایسه‌های مضحک نشان می‌دهد که چگونه جامعه به عمد در گذشته نگه داشته شده است.
جهان کجا و ما کجا؟
کشورهایی که حتی ریشه تاریخی ندارند، امروز با بهره‌گیری از تکنولوژی و اقتصاد مدرن به قدرتهای تعیین‌کننده جهانی تبدیل شده‌اند. اسرائیل نمونه بارز آن است؛ کشوری که در سال ۱۹۴۸ تأسیس شد، اما اکنون در فناوری و دیپلماسی پیشرو است.
در مقابل، ایران با تمدنی چند ده‌هزار ساله، گرفتار خرافات و محدودیت‌هایی است که مانع بازیابی اقتدار واقعی‌اش می‌شود.
نتیجه‌گیری
ایران سزاوار عقب‌گرد نیست. تمدنی با چنین عمق تاریخی نباید قربانی نگاه‌های بسته و واپس‌گرایانه شود. تا زمانی که آینده را با خط‌کش ۱۴۰۰ سال پیش اندازه بگیریم، هر تازه‌به‌دوران‌رسیده‌ای جرأت تهدید ایران بزرگ را خواهد داشت. راه بازگشت به اقتدار، نه در گذشته، بلکه در فناوری روز و بازگشت به روح تمدن علمی ایران نهفته است.
محمد طولابی | کارشناس و تحلیلگر جنگ
https://www.tg-me.com/darvishane49
ایران سرزمینی با سابقه‌ای چند ده‌هزار ساله است؛ سرزمینی که زمانی مرکز تمدن، علم و صنعت جهان بود، اما امروز به جای بهره‌گیری از دستاوردهای علمی و فناوری نوین، گرفتار بازتولید سنت‌ها و خط‌کش ۱۴۰۰ سال پیش شده است. این عقب‌گرد نه‌تنها جامعه را فلج کرده، بلکه اقتدار تاریخی ایران را در برابر تازه‌به‌دوران‌رسیده‌ها تضعیف کرده است.
ایران؛ میراث‌دار تمدنی فراتر از تاریخ جهان
آثار کشف‌شده در شوش، تپه سیلک کاشان، جیرفت کرمان و غارهای لرستان نشان می‌دهد که زندگی اجتماعی، صنعت و هنر در ایران به ده‌ها هزار سال پیش بازمی‌گردد (دانشگاه تهران، گروه باستان‌شناسی). تنها یک نمونه، قوم لر است که بر اساس مستندات و ثبت یونسکو، قدمتی بیش از ۶۳ هزار سال دارد. این بدان معناست که زمانی که بسیاری از کشورهایی که امروز ابرقدرت‌اند وجود خارجی نداشتند، ایران کانون تمدن و نوآوری بوده است.
سقوط از قله تمدن
با وجود چنین شکوه تاریخی، ایران امروز به جای حرکت رو به جلو، گرفتار عقب‌گردی خطرناک است. در حالی که جهان با سرعت نور به سمت فناوری‌های نوین حرکت می‌کند، ما همچنان به نسخه‌های کهنه و سنت‌هایی تکیه کرده‌ایم که به نام «طب سنتی» جامعه را فلج کرده است.
امروز پزشکی مدرن، بیوتکنولوژی، نانوتکنولوژی و هوش مصنوعی در جهان جان انسان‌ها را نجات می‌دهد (ژورنال نیچر، ۲۰۲۳)؛ اما ما هنوز انرژی و بودجه خود را صرف نسخه‌هایی می‌کنیم که نه‌تنها درمانگر نیستند، بلکه جلوی پژوهش و نوآوری را نیز می‌گیرند.
برخورد امنیتی با نوآوری
هر اندیشمند یا مخترعی که تلاش کرده طرحی نو ارائه کند، نخست با «خط‌کش ۱۴۰۰ ساله» سنجیده شده است. اگر اندیشه‌ای اندکی با تفاسیر مذهبی گذشته مغایرت داشته، برچسب «خلاف شرع» خورده و حتی با برخوردهای امنیتی روبه‌رو شده است (گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس درباره مهاجرت نخبگان، ۱۴۰۰).
نتیجه روشن است: موج مهاجرت نخبگان به کشورهایی که شاید عمرشان از عمر برخی روحانیون ما (مثل آیت‌الله جنتی) کوتاه‌تر است، اما با تکیه بر علم و فناوری، به قدرتهای جهانی بدل شده‌اند.
مقایسه‌های مضحک اجتماعی
از طنزهای تلخ تاریخ آن است که ورود ماشین و موتور نیز نتوانست نگاه بسته را تغییر دهد. هنوز هم سوار شدن زنان بر وسایل نقلیه با «سواری بر شتر» در هزار و چهارصد سال پیش مقایسه می‌شود (اظهارات برخی خطیبان رسمی در رسانه‌های داخلی). این مقایسه‌های مضحک نشان می‌دهد که چگونه جامعه به عمد در گذشته نگه داشته شده است.
جهان کجا و ما کجا؟
کشورهایی که حتی ریشه تاریخی ندارند، امروز با بهره‌گیری از تکنولوژی و اقتصاد مدرن به قدرتهای تعیین‌کننده جهانی تبدیل شده‌اند. اسرائیل نمونه بارز آن است؛ کشوری که در سال ۱۹۴۸ تأسیس شد، اما اکنون در فناوری و دیپلماسی پیشرو است.
در مقابل، ایران با تمدنی چند ده‌هزار ساله، گرفتار خرافات و محدودیت‌هایی است که مانع بازیابی اقتدار واقعی‌اش می‌شود.
نتیجه‌گیری
ایران سزاوار عقب‌گرد نیست. تمدنی با چنین عمق تاریخی نباید قربانی نگاه‌های بسته و واپس‌گرایانه شود. تا زمانی که آینده را با خط‌کش ۱۴۰۰ سال پیش اندازه بگیریم، هر تازه‌به‌دوران‌رسیده‌ای جرأت تهدید ایران بزرگ را خواهد داشت. راه بازگشت به اقتدار، نه در گذشته، بلکه در فناوری روز و بازگشت به روح تمدن علمی ایران نهفته است.
محمد طولابی | کارشناس و تحلیلگر جنگ
https://www.tg-me.com/darvishane49
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
👍10❤4👎2
♻️«کشوری که مرزهای آن خاکریزِ دفاعی آن است، باید به درونِ خود تکیه کند.»
ایران نخستین دولتِ تاریخی است و ایرانیان، قدیمی‌ترین مردمان هنوز زنده جهان هستند. ایران در ۲۷۰۰ سال گذشته ۴۴۳ بار جنگ کرده که ازاین میان ۲۳۲ بار دفاعی بوده است. کشور پنج بار توسط یونانی - مقدونیان، اعراب، تُرکان غز، مغولان و تاتارها شخم زده شد. علی‌رغم این ویرانی - و نه صرفاً اشغالِ نظامی - ایران اما هر بار از خاکسترِ مرگ برخاسته، امری خلافِ آمدِ عادت که در تاریخ جهان، نادر است. همچنین، اشکانیان توسط کوشان و روم، ساسانیان توسط بیزانس و هیاطله (و سپس گوک‌تُرکان)، صفویان توسط تُرکانِ عثمانی و ازبک، قاجار توسط روسیه تزاری و بریتانیا و سرانجام ایرانِ پهلوی نیز توسط شوروی و متحدانش محاصرۀ نظامی شده بودند. از بدو انقلاب نیز جمهوری اسلامی زیر فشار حضور نظامی آمریکا و متحدین منطقه‌ای آن قرار گرفته است. گذشته از این، در این بازۀ ۲۳۰۰ ساله، جنگ‌های پایان‌ناپذیر با قدرتهای بزرگ منطقه‌ای و بین‌المللی از توانِ ایران کاسته و کشور را ناتوان در مهارِ تهدیداتِ خطرناک اکثراً ناشناخته ساخت. فشارهای ژئوپلتیکی بیرونی، فرمانروایانِ ایرانی را دائماً گرفتار دفاع از کشور در برابر مهاجمین کرد و در نتیجه، قدرت مرکزی در ایران، همواره در معرضِ تهدیداتِ درونی و شورش‌های پایان‌ناپذیر بود. اندک کشورهایی هستند که در سه هزار سال گذشته این همه در معرضِ فشارهای ژئوپلتیکی و هجوم‌های نظامی بوده باشند. علی‌رغم همه این فشارهای ویرانگر، موجودیتِ ایران، «تداوم» داشته است. حتی آن زمان که «قلمرو» ایران به دلیلِ تسخیر توسط بیگانگان وجود نداشت، «ایده» ایران اما وجود داشت، ایده‌ای که به رستاخیز چندباره ققنوس‌وار کشور یاری رساند. تداوم بارزترین دلیلِ ناهمسانی ایران با دیگر کشورهای منطقه و حتی جهان است. به بیان دیگر، تداوم، مهم‌ترین مشخصۀ ایران به عنوان یک دولتِ تاریخی و یک کشورِ واقعی بوده است.
بی‌تردید، «تنهایی استراتژیک» تاریخی ایران مهم‌ترین نمود و نمادِ چنینِ تداومی در سیاستِ خارجی ایران است. تنهايي استراتژيك مفهومی است كه نخستين‌بار توسط پروفسور محی‌الدين مصباحی، استراتژیستِ برجستۀ ایرانی، بيان شده است. این مفهوم بدین معناست كه «ايران، چه آگاهانه و خودخواسته و چه ناخواسته و از روی ناچاری به گونه‌ای استراتژيک تنهاست و محروم از هر گونه اتحادهايی معنادار و متصل به قدرتهای بزرگ.» زمانی که مصباحی از تنهايی استراتژیکِ ایران سخن می‌گوید اشاره بدین واقعیت است که ایران در طراحی، تدوين، كاربرد و پيشبردِ استراتژی‌های كلانِ خود تنهاست. از این رو، تنهايی استراتژيکِ ايران تأییدکنندۀ وضعيتی است كه در آن ايران، فاقد هرگونه اتحادی طبيعی با ابرقدرتی جهانی يا قدرتی بزرگ است؛ فقدانی كه با پيروزی انقلاب اسلامی، بحران گروگان‌گيری و در نهايت جنگی خونين و طولانی با عراق و تحریم‌های همه‌جانبۀ آمریکا بيش از پيش تشديد شد. دفاعِ هشت ساله از وطن آن هم در برابر عراق بعثی كه هر دو ابرقدرتِ دوران جنگِ سرد برای نخستین و واپسین بار از يک‌سوی ميدانِ نبرد، پشتيبانی می‌كردند، تنهايی استراتژيک ايران را نشان می‌دهد.
✍️ دکتر #آرش_رئیسی‌نژاد
https://www.tg-me.com/darvishane49
ایران نخستین دولتِ تاریخی است و ایرانیان، قدیمی‌ترین مردمان هنوز زنده جهان هستند. ایران در ۲۷۰۰ سال گذشته ۴۴۳ بار جنگ کرده که ازاین میان ۲۳۲ بار دفاعی بوده است. کشور پنج بار توسط یونانی - مقدونیان، اعراب، تُرکان غز، مغولان و تاتارها شخم زده شد. علی‌رغم این ویرانی - و نه صرفاً اشغالِ نظامی - ایران اما هر بار از خاکسترِ مرگ برخاسته، امری خلافِ آمدِ عادت که در تاریخ جهان، نادر است. همچنین، اشکانیان توسط کوشان و روم، ساسانیان توسط بیزانس و هیاطله (و سپس گوک‌تُرکان)، صفویان توسط تُرکانِ عثمانی و ازبک، قاجار توسط روسیه تزاری و بریتانیا و سرانجام ایرانِ پهلوی نیز توسط شوروی و متحدانش محاصرۀ نظامی شده بودند. از بدو انقلاب نیز جمهوری اسلامی زیر فشار حضور نظامی آمریکا و متحدین منطقه‌ای آن قرار گرفته است. گذشته از این، در این بازۀ ۲۳۰۰ ساله، جنگ‌های پایان‌ناپذیر با قدرتهای بزرگ منطقه‌ای و بین‌المللی از توانِ ایران کاسته و کشور را ناتوان در مهارِ تهدیداتِ خطرناک اکثراً ناشناخته ساخت. فشارهای ژئوپلتیکی بیرونی، فرمانروایانِ ایرانی را دائماً گرفتار دفاع از کشور در برابر مهاجمین کرد و در نتیجه، قدرت مرکزی در ایران، همواره در معرضِ تهدیداتِ درونی و شورش‌های پایان‌ناپذیر بود. اندک کشورهایی هستند که در سه هزار سال گذشته این همه در معرضِ فشارهای ژئوپلتیکی و هجوم‌های نظامی بوده باشند. علی‌رغم همه این فشارهای ویرانگر، موجودیتِ ایران، «تداوم» داشته است. حتی آن زمان که «قلمرو» ایران به دلیلِ تسخیر توسط بیگانگان وجود نداشت، «ایده» ایران اما وجود داشت، ایده‌ای که به رستاخیز چندباره ققنوس‌وار کشور یاری رساند. تداوم بارزترین دلیلِ ناهمسانی ایران با دیگر کشورهای منطقه و حتی جهان است. به بیان دیگر، تداوم، مهم‌ترین مشخصۀ ایران به عنوان یک دولتِ تاریخی و یک کشورِ واقعی بوده است.
بی‌تردید، «تنهایی استراتژیک» تاریخی ایران مهم‌ترین نمود و نمادِ چنینِ تداومی در سیاستِ خارجی ایران است. تنهايي استراتژيك مفهومی است كه نخستين‌بار توسط پروفسور محی‌الدين مصباحی، استراتژیستِ برجستۀ ایرانی، بيان شده است. این مفهوم بدین معناست كه «ايران، چه آگاهانه و خودخواسته و چه ناخواسته و از روی ناچاری به گونه‌ای استراتژيک تنهاست و محروم از هر گونه اتحادهايی معنادار و متصل به قدرتهای بزرگ.» زمانی که مصباحی از تنهايی استراتژیکِ ایران سخن می‌گوید اشاره بدین واقعیت است که ایران در طراحی، تدوين، كاربرد و پيشبردِ استراتژی‌های كلانِ خود تنهاست. از این رو، تنهايی استراتژيکِ ايران تأییدکنندۀ وضعيتی است كه در آن ايران، فاقد هرگونه اتحادی طبيعی با ابرقدرتی جهانی يا قدرتی بزرگ است؛ فقدانی كه با پيروزی انقلاب اسلامی، بحران گروگان‌گيری و در نهايت جنگی خونين و طولانی با عراق و تحریم‌های همه‌جانبۀ آمریکا بيش از پيش تشديد شد. دفاعِ هشت ساله از وطن آن هم در برابر عراق بعثی كه هر دو ابرقدرتِ دوران جنگِ سرد برای نخستین و واپسین بار از يک‌سوی ميدانِ نبرد، پشتيبانی می‌كردند، تنهايی استراتژيک ايران را نشان می‌دهد.
✍️ دکتر #آرش_رئیسی‌نژاد
https://www.tg-me.com/darvishane49
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
❤10👌3👎1
♻️ پیش بینی وضعیت اقتصادی ایران در شش ماهه دوم سال
اصولا تفاوت بین پیش بینی و پیش گویی، بررسی علمی متغیرها و محاسبه روندهاست و این دقیقا کاری است که تمام مراکز تحقیقاتی و علمی و اندیشکده ها در سراسر دنیا انجام می دهند؛ برای آنکه مرجع آمار و ارقام برای پیش بینی وضعیت نیمه دوم سال، قابل اتکا باشد آخرین گزارش بانک جهانی که دیروز، ششم اکتبر منتشر شد را معیار قرار می دهم
این گزارش به طور مشخص به چشم انداز اقتصادی منطقه خاور میانه پرداخته و از جمله تحلیل دقیقی در خصوص اقتصاد ایران تا یک سال آینده منتشر کرده است که بروز رسانی شده گزارش قبلی خود در آوریل امسال است.
گزارش اخیر پیش بینی می کند تا پایان سال، اقتصاد ایران ۱.۷% کوچکتر خواهد شد و برای نیمه دوم سال آینده به منفی ۲.۸% خواهیم رسید. این روند نزولی عمدتا به دلیل کاهش صادرات نفت، محصولات پتروشیمی و فرآورده و همچنین محصولات غیر نفتی است و مغایرت جدی با اظهارات افرادی دارد که مکانیزم ماشه را بی تاثیر پیش بینی نموده اند
این گزارش ۲۰ میلیون نفر از جمعیت ایران را رسما فقیر اطلاق کرده و با وضعیت موجود این روند را صعودی و با سرعت زیاد پیش بینی می کند
دقت کنیم تا اینجا، مفهوم گزارش، از دست رفتن ۷.۴ میلیارد دلار تا پایان سال و دود شدن ۲۰ میلیارد دلار طی سال ۱۴۰۴ است؛ بدیهی است استمرار این روند که توقف آن کمی دور از ذهن و غیرواقع بینانه است، ایران ما را آسیب پذیرتر و ضعیف تر خواهد نمود. اما ترجمه این اعداد برای فعال اقتصادی، رکود عمیق و کاهش ۲۰ تا ۳۰ درصدی تقاضای بازار است؛ کاهش گردش مالی، شرکتها را مجبور به تعدیل نیرو و طبیعتا کاهش تولید می کند، کاهش تولید نیز بلافاصله به گرانی بیشتر کالا منجر می شود. صنایع نساجی و خودرو و همه فعالیتهای اقتصادی که در این زنجیره هستند، بیش از نیمی از فروش خود را از دست می دهند، استارتاپهای فناوری که به سرمایه گذاری خارجی دل خوش کرده اند باید آنرا فراموش کنند، پتروشیمی ها و تولیدکنندگان فرآورده های نفتی تحت فشار جدی قرار می‌گیرند. تورم ، هزینه های تولید را حداقل ۵۰% افزایش می دهد لذا کمبود نقدینگی چالش اساسی شرکتها و نیاز به وام بانکی سیل آسا خواهد شد، کمبود گاز در نیمه دوم سال به وخامت اوضاع می افزاید و محدودیت های صادراتی حاصل از تحریم، فشار به بخش فروش شرکتها را مضاعف می کند. باید توجه کنیم که کسری ۷.۴ میلیارد دلار به معنی تحت فشار گذاشتن ذخایر بانک مرکزی و صندوق ذخیره ارزی کشور نیز خواهد شد. پیش بینی از دست رفتن ۴۰ هزار شغل و روانه شدن این افراد به لشکر بیکاران، با عنایت به تفسیر و تحلیل اعداد و ارقام فوق عین واقعیت است
شرکتهای بزرگ که اکثرا دولتی یا خصولتی هستند و عمدتا سود شیرین آنها وابسته به صادرات مواد اولیه مفت است حداقل ۲۵% کاهش فروش را باید پیش بینی کنند که معادل همین قدر سودآوری آنهاست، شرکتهای متوسط که بیشتر خصوصی هستند تا ۳۵% و بنگاههای کوچک تا ۵۰% افت فروش را پیش بینی کنند، این وضعیت تقریبا هرم یا نمودار میزان ورشکستگی در سال ۱۴۰۵ را برای ما روشن می کند. ۵% شرکتهای بزرگ، ۲۰% شرکتهای متوسط و ۳۵% شرکتهای کوچک در معرض ورشکستگی قطعی هستند.
آنچه میتواند این شرایط را خطرناکتر کند و به سرعت و شدت آن بیافزاید سخت تر شدن حلقه تحریمها، تشدید درگیریها و تهدیدهای نظامی، افت قیمت نفت و ناترازی های داخلی است، باید امید داشته باشیم این عوامل به وخامت اوضاع منجر نشود؛ محاسبات ریاضی و دقیق گویای آن است که تاب آوری اقتصادی کشور با شرایط موجود و با سناریوی تشدید عوامل گفته شده، کمتر از یک سال است!
اعداد و ارقام بالا که نمایانگر شرایط اقتصادی ایران در شش ماهه دوم سال است فارغ از هرگونه دیدگاه سیاسی به طرز شگفت انگیزی مشابه وضعیت اقتصادی شوروی در سال ۱۹۹۱ است!
رشد منفی ۲ الی ۵% اقتصاد در اواخر دهه ۱۹۸۰ در اتحاد جماهیر شوروی بدلیل ناکارآمدی و سو مدیریت، تورم ۴۰ الی ۹۰ درصدی، وابستگی ۵۰ تا ۶۰ درصدی درآمد کشور به نفت، گاز و فراورده های نفتی همزمان با تحریم های غرب و افت قیمت جهانی نفت، فقر مطلق ۵۰ میلیون نفری از جمعیت مملکت ، بازار سیاه و فساد گسترده برای دسترسی به منابع دولتی ارزان قیمت، کسری شدید ارزی، کاهش نفوذ شوروی در اروپای شرقی و افغانستان، افول جایگاه ایدوئولوژی و مقبولیت کمونیست نزد جامعه و کاهش تاب آوری اقتصادی به طرز باورنکردنی با متغیرهای اقتصادی کنونی ایران و چشم انداز موجود مطابقت دارد!
بعید است چشمان سناریو نویسان و محاسبه گرهای اتاقهای فکر غرب از چنین الگویی برای فشار حداکثری بر ایران دور مانده باشد. امیدواریم این الگوی تاریخی از چشمان و محاسبات تصمیم گیران کشور نیز نهان نباشد!
✍️حامد پاک طینت
https://www.tg-me.com/darvishane49
اصولا تفاوت بین پیش بینی و پیش گویی، بررسی علمی متغیرها و محاسبه روندهاست و این دقیقا کاری است که تمام مراکز تحقیقاتی و علمی و اندیشکده ها در سراسر دنیا انجام می دهند؛ برای آنکه مرجع آمار و ارقام برای پیش بینی وضعیت نیمه دوم سال، قابل اتکا باشد آخرین گزارش بانک جهانی که دیروز، ششم اکتبر منتشر شد را معیار قرار می دهم
این گزارش به طور مشخص به چشم انداز اقتصادی منطقه خاور میانه پرداخته و از جمله تحلیل دقیقی در خصوص اقتصاد ایران تا یک سال آینده منتشر کرده است که بروز رسانی شده گزارش قبلی خود در آوریل امسال است.
گزارش اخیر پیش بینی می کند تا پایان سال، اقتصاد ایران ۱.۷% کوچکتر خواهد شد و برای نیمه دوم سال آینده به منفی ۲.۸% خواهیم رسید. این روند نزولی عمدتا به دلیل کاهش صادرات نفت، محصولات پتروشیمی و فرآورده و همچنین محصولات غیر نفتی است و مغایرت جدی با اظهارات افرادی دارد که مکانیزم ماشه را بی تاثیر پیش بینی نموده اند
این گزارش ۲۰ میلیون نفر از جمعیت ایران را رسما فقیر اطلاق کرده و با وضعیت موجود این روند را صعودی و با سرعت زیاد پیش بینی می کند
دقت کنیم تا اینجا، مفهوم گزارش، از دست رفتن ۷.۴ میلیارد دلار تا پایان سال و دود شدن ۲۰ میلیارد دلار طی سال ۱۴۰۴ است؛ بدیهی است استمرار این روند که توقف آن کمی دور از ذهن و غیرواقع بینانه است، ایران ما را آسیب پذیرتر و ضعیف تر خواهد نمود. اما ترجمه این اعداد برای فعال اقتصادی، رکود عمیق و کاهش ۲۰ تا ۳۰ درصدی تقاضای بازار است؛ کاهش گردش مالی، شرکتها را مجبور به تعدیل نیرو و طبیعتا کاهش تولید می کند، کاهش تولید نیز بلافاصله به گرانی بیشتر کالا منجر می شود. صنایع نساجی و خودرو و همه فعالیتهای اقتصادی که در این زنجیره هستند، بیش از نیمی از فروش خود را از دست می دهند، استارتاپهای فناوری که به سرمایه گذاری خارجی دل خوش کرده اند باید آنرا فراموش کنند، پتروشیمی ها و تولیدکنندگان فرآورده های نفتی تحت فشار جدی قرار می‌گیرند. تورم ، هزینه های تولید را حداقل ۵۰% افزایش می دهد لذا کمبود نقدینگی چالش اساسی شرکتها و نیاز به وام بانکی سیل آسا خواهد شد، کمبود گاز در نیمه دوم سال به وخامت اوضاع می افزاید و محدودیت های صادراتی حاصل از تحریم، فشار به بخش فروش شرکتها را مضاعف می کند. باید توجه کنیم که کسری ۷.۴ میلیارد دلار به معنی تحت فشار گذاشتن ذخایر بانک مرکزی و صندوق ذخیره ارزی کشور نیز خواهد شد. پیش بینی از دست رفتن ۴۰ هزار شغل و روانه شدن این افراد به لشکر بیکاران، با عنایت به تفسیر و تحلیل اعداد و ارقام فوق عین واقعیت است
شرکتهای بزرگ که اکثرا دولتی یا خصولتی هستند و عمدتا سود شیرین آنها وابسته به صادرات مواد اولیه مفت است حداقل ۲۵% کاهش فروش را باید پیش بینی کنند که معادل همین قدر سودآوری آنهاست، شرکتهای متوسط که بیشتر خصوصی هستند تا ۳۵% و بنگاههای کوچک تا ۵۰% افت فروش را پیش بینی کنند، این وضعیت تقریبا هرم یا نمودار میزان ورشکستگی در سال ۱۴۰۵ را برای ما روشن می کند. ۵% شرکتهای بزرگ، ۲۰% شرکتهای متوسط و ۳۵% شرکتهای کوچک در معرض ورشکستگی قطعی هستند.
آنچه میتواند این شرایط را خطرناکتر کند و به سرعت و شدت آن بیافزاید سخت تر شدن حلقه تحریمها، تشدید درگیریها و تهدیدهای نظامی، افت قیمت نفت و ناترازی های داخلی است، باید امید داشته باشیم این عوامل به وخامت اوضاع منجر نشود؛ محاسبات ریاضی و دقیق گویای آن است که تاب آوری اقتصادی کشور با شرایط موجود و با سناریوی تشدید عوامل گفته شده، کمتر از یک سال است!
اعداد و ارقام بالا که نمایانگر شرایط اقتصادی ایران در شش ماهه دوم سال است فارغ از هرگونه دیدگاه سیاسی به طرز شگفت انگیزی مشابه وضعیت اقتصادی شوروی در سال ۱۹۹۱ است!
رشد منفی ۲ الی ۵% اقتصاد در اواخر دهه ۱۹۸۰ در اتحاد جماهیر شوروی بدلیل ناکارآمدی و سو مدیریت، تورم ۴۰ الی ۹۰ درصدی، وابستگی ۵۰ تا ۶۰ درصدی درآمد کشور به نفت، گاز و فراورده های نفتی همزمان با تحریم های غرب و افت قیمت جهانی نفت، فقر مطلق ۵۰ میلیون نفری از جمعیت مملکت ، بازار سیاه و فساد گسترده برای دسترسی به منابع دولتی ارزان قیمت، کسری شدید ارزی، کاهش نفوذ شوروی در اروپای شرقی و افغانستان، افول جایگاه ایدوئولوژی و مقبولیت کمونیست نزد جامعه و کاهش تاب آوری اقتصادی به طرز باورنکردنی با متغیرهای اقتصادی کنونی ایران و چشم انداز موجود مطابقت دارد!
بعید است چشمان سناریو نویسان و محاسبه گرهای اتاقهای فکر غرب از چنین الگویی برای فشار حداکثری بر ایران دور مانده باشد. امیدواریم این الگوی تاریخی از چشمان و محاسبات تصمیم گیران کشور نیز نهان نباشد!
✍️حامد پاک طینت
https://www.tg-me.com/darvishane49
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
👍14❤5👌2
♻️دست به دعا برداریم
-----
نتانیاهو نمی‌خواست این روز را ببیند. دوست داشت نابودی تام و تمام حماس را جشن بگیرد. حماس هم با عملیات هفت اکتبر خیال می‌کرد نابودی اسرائیل را کلید زده و به زودی حامیان منطقه‌ای از راه خواهند رسید و آرزوی نابودی اسرائیل تحقق خواهد یافت.
اینک هر دو در یک اتاق شطرنج بازی می‌کنند. هر کدام یک گام برداشته‌اند. گروگان‌ها آزاد می‌شوند، بخشی از اسرای فلسطینی هم آزاد خواهند شد و اسرائیل از مرکز شهر غزه عقب‌نشینی خواهد کرد. هیچ‌کدام در صحنه جنگ به اهداف خود نرسیدند. حماس آسیب فراوان دید، اما شبح ترسناکش هنوز سربازان اسرائیلی را می‌ترساند. اینک اسرائیل با آن شبح به مذاکره نشسته است. سیاست ورزی درست در همان نقطه‌ای جان می‌گیرد که طرفین نزاع از نابودی هم مایوس شده‌اند.
نمی‌توان با قاطعیت در باره آینده مذاکرات سخن گفت. اما بی‌تردید یک اتفاق بسیار مهم کلید خورده است. آنچه امید به تداوم این روند را بیشتر می‌کند طرفینی است که دور تا دور میز مذاکره ایستاده‌اند و دو سوی میز را تحت فشار قرار می‌دهند: آمریکا، بخش مهمی از کشورهای عربی، ترکیه و مصر و دورتر از آنها روسیه و چین و اروپا صف کشیده‌اند.
راست گرایان اسرائیلی تهدید می‌کنند فرصتی پیش آمده تا بر ایران تمرکز کنند. اما ماجرا سوی دیگری هم دارد. آنچه به گمانم بیشتر احتمال دارد، همراه شدن ایران با روند مذاکرات است.
در وضعیتی که رادیکال‌ترین نیروی فلسطینی در حال پشبرد یک مذاکره پیچیده و تاریخی است، جمهوری اسلامی راهی جز حمایت و پشتیبانی و تقویت موضع حماس در این روند ندارد. همین حالا نیز ایران به نحوی ضمنی و نه چندان رویت‌پذیر در اتاق مذاکره حضور دارد. از اصل مذاکرات حمایت مشروط کرده است.
خدا کند در اتاق بماند و کم کم حضوری صریح و مستقیم پیدا کند. اگر چنین شود، داستان تازه‌ای در منطقه رقم خواهد خورد. داستانی که نتانیاهو و راستگرایان فاشیست اسرائیلی را مایوس خواهد کرد.
دست به دعا باید برداشت این فرصت از دست نرود.
جواد کاشی
https://www.tg-me.com/darvishane49
-----
نتانیاهو نمی‌خواست این روز را ببیند. دوست داشت نابودی تام و تمام حماس را جشن بگیرد. حماس هم با عملیات هفت اکتبر خیال می‌کرد نابودی اسرائیل را کلید زده و به زودی حامیان منطقه‌ای از راه خواهند رسید و آرزوی نابودی اسرائیل تحقق خواهد یافت.
اینک هر دو در یک اتاق شطرنج بازی می‌کنند. هر کدام یک گام برداشته‌اند. گروگان‌ها آزاد می‌شوند، بخشی از اسرای فلسطینی هم آزاد خواهند شد و اسرائیل از مرکز شهر غزه عقب‌نشینی خواهد کرد. هیچ‌کدام در صحنه جنگ به اهداف خود نرسیدند. حماس آسیب فراوان دید، اما شبح ترسناکش هنوز سربازان اسرائیلی را می‌ترساند. اینک اسرائیل با آن شبح به مذاکره نشسته است. سیاست ورزی درست در همان نقطه‌ای جان می‌گیرد که طرفین نزاع از نابودی هم مایوس شده‌اند.
نمی‌توان با قاطعیت در باره آینده مذاکرات سخن گفت. اما بی‌تردید یک اتفاق بسیار مهم کلید خورده است. آنچه امید به تداوم این روند را بیشتر می‌کند طرفینی است که دور تا دور میز مذاکره ایستاده‌اند و دو سوی میز را تحت فشار قرار می‌دهند: آمریکا، بخش مهمی از کشورهای عربی، ترکیه و مصر و دورتر از آنها روسیه و چین و اروپا صف کشیده‌اند.
راست گرایان اسرائیلی تهدید می‌کنند فرصتی پیش آمده تا بر ایران تمرکز کنند. اما ماجرا سوی دیگری هم دارد. آنچه به گمانم بیشتر احتمال دارد، همراه شدن ایران با روند مذاکرات است.
در وضعیتی که رادیکال‌ترین نیروی فلسطینی در حال پشبرد یک مذاکره پیچیده و تاریخی است، جمهوری اسلامی راهی جز حمایت و پشتیبانی و تقویت موضع حماس در این روند ندارد. همین حالا نیز ایران به نحوی ضمنی و نه چندان رویت‌پذیر در اتاق مذاکره حضور دارد. از اصل مذاکرات حمایت مشروط کرده است.
خدا کند در اتاق بماند و کم کم حضوری صریح و مستقیم پیدا کند. اگر چنین شود، داستان تازه‌ای در منطقه رقم خواهد خورد. داستانی که نتانیاهو و راستگرایان فاشیست اسرائیلی را مایوس خواهد کرد.
دست به دعا باید برداشت این فرصت از دست نرود.
جواد کاشی
https://www.tg-me.com/darvishane49
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
❤20🤔6👍5
♻️قلم بیداری؛ فریاد خاموش وجدان ایران
در روزگاری که تریبون‌ها در انحصار دروغ‌گویان است، قلمِ بیدار، بزرگ‌ترین تهدید برای ظلم و بزرگ‌ترین امید برای مردم است. قلمی که از مرکب وجدان و آگاهی بنویسد، میتواند وجدان یک ملت را بیدار کند، بی‌آنکه فریاد بزند یا گلوله‌ای شلیک کند.
قلم بیداری، فقط ابزاری برای نوشتن نیست؛ سلاحی است علیه تاریکی. سلاحی که در دست انسان‌های آگاه، میتواند دیوار سانسور را بشکند، پرده‌ی ریا را بدرد و حقیقت را آشکار سازد.
امروز در ایران، بیش از هر زمان دیگر، به چنین قلمی نیاز داریم؛ قلمی که به‌جای ستایش صاحبان قدرت، زبان مردمِ بی‌صدا باشد. قلمی که نه از تهدید بترسد، نه از تطمیع بلغزد.
بیداری یعنی پرسشگری؛ یعنی نپذیرفتن هر آنچه به‌عنوان "حقیقت رسمی" عرضه می‌شود. بیداری یعنی دیدن آنچه نمی‌خواهند دیده شود؛ شنیدن آنچه از گفتنش می‌ترسند. و قلم بیداری، ابزار این دیدن و شنیدن است.
اما صاحبان این قلم‌ها، امروز در ایران، در تنگنایی میان وجدان و امنیت نفس می‌کشند. سانسور، تهدید، محرومیت از کار، و گاه حذف فیزیکی، بهایی است که نویسندگان بیدار می‌پردازند.
با این‌حال، همانگونه که تاریخ نشان داده، هیچ قدرتی نتوانسته نور قلم را خاموش کند.
جوهر حقیقت، از جنس آتش است؛ هرچه بیشتر پنهانش کنند، فروزان‌تر می‌سوزد.
قلم بیداری در ایران امروز، باید از مرز ترس عبور کند و خود را وقف انسانیت و وطن کند. باید به جای نفرت‌پراکنی، اندیشیدن بیاموزد؛ به جای دشمن‌سازی، گفت‌وگو را ترویج کند؛ به جای تسلیم، امید بیافریند.
زیرا آگاهی، بزرگ‌ترین انقلابِ بدون خون‌ریزی است.
در جهانی که رسانه‌ها خریدنی شده‌اند، هنوز قلم‌های بیدار هستند که فروشی نیستند. آنها نه مزدور قدرت‌اند و نه دنباله‌رو هیاهو؛ بلکه وجدان‌های خاموش‌شده را صدا می‌زنند.
چنین قلمی، همان «بمب آگاهی» است که از هزار بمب اتم، قوی‌تر است — چون اندیشه را منفجر می‌کند، نه انسان را.
باشد که این قلم‌ها، از هر گوشه ایران، دوباره برخیزند تا نور را در دل تاریکی‌ها بپراکنند؛
زیرا ملتِ بی‌قلم بیدار، دیر یا زود، برده جهل و دروغ خواهد شد.
✍️ محمد طولابی
(جانباز و فعال سیاسی )
https://www.tg-me.com/darvishane49
در روزگاری که تریبون‌ها در انحصار دروغ‌گویان است، قلمِ بیدار، بزرگ‌ترین تهدید برای ظلم و بزرگ‌ترین امید برای مردم است. قلمی که از مرکب وجدان و آگاهی بنویسد، میتواند وجدان یک ملت را بیدار کند، بی‌آنکه فریاد بزند یا گلوله‌ای شلیک کند.
قلم بیداری، فقط ابزاری برای نوشتن نیست؛ سلاحی است علیه تاریکی. سلاحی که در دست انسان‌های آگاه، میتواند دیوار سانسور را بشکند، پرده‌ی ریا را بدرد و حقیقت را آشکار سازد.
امروز در ایران، بیش از هر زمان دیگر، به چنین قلمی نیاز داریم؛ قلمی که به‌جای ستایش صاحبان قدرت، زبان مردمِ بی‌صدا باشد. قلمی که نه از تهدید بترسد، نه از تطمیع بلغزد.
بیداری یعنی پرسشگری؛ یعنی نپذیرفتن هر آنچه به‌عنوان "حقیقت رسمی" عرضه می‌شود. بیداری یعنی دیدن آنچه نمی‌خواهند دیده شود؛ شنیدن آنچه از گفتنش می‌ترسند. و قلم بیداری، ابزار این دیدن و شنیدن است.
اما صاحبان این قلم‌ها، امروز در ایران، در تنگنایی میان وجدان و امنیت نفس می‌کشند. سانسور، تهدید، محرومیت از کار، و گاه حذف فیزیکی، بهایی است که نویسندگان بیدار می‌پردازند.
با این‌حال، همانگونه که تاریخ نشان داده، هیچ قدرتی نتوانسته نور قلم را خاموش کند.
جوهر حقیقت، از جنس آتش است؛ هرچه بیشتر پنهانش کنند، فروزان‌تر می‌سوزد.
قلم بیداری در ایران امروز، باید از مرز ترس عبور کند و خود را وقف انسانیت و وطن کند. باید به جای نفرت‌پراکنی، اندیشیدن بیاموزد؛ به جای دشمن‌سازی، گفت‌وگو را ترویج کند؛ به جای تسلیم، امید بیافریند.
زیرا آگاهی، بزرگ‌ترین انقلابِ بدون خون‌ریزی است.
در جهانی که رسانه‌ها خریدنی شده‌اند، هنوز قلم‌های بیدار هستند که فروشی نیستند. آنها نه مزدور قدرت‌اند و نه دنباله‌رو هیاهو؛ بلکه وجدان‌های خاموش‌شده را صدا می‌زنند.
چنین قلمی، همان «بمب آگاهی» است که از هزار بمب اتم، قوی‌تر است — چون اندیشه را منفجر می‌کند، نه انسان را.
باشد که این قلم‌ها، از هر گوشه ایران، دوباره برخیزند تا نور را در دل تاریکی‌ها بپراکنند؛
زیرا ملتِ بی‌قلم بیدار، دیر یا زود، برده جهل و دروغ خواهد شد.
✍️ محمد طولابی
(جانباز و فعال سیاسی )
https://www.tg-me.com/darvishane49
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
👍26❤9👏5👎2
♻️ *سیاست «خاله‌بازی» نیست*
▪️درباره تشکر حماس از دیگران و بی اعتنایی‌اش به ایران: "با خلق میخوری «مِی» و با ما تلو تلو" یا چیزی به نام منافع ملی؟!
* *تا همین پارسال که بشار اسد عنوان متحد استراتژیک ایران را یدک می کشید، در اجلاس سران عرب، پای بیانیه تعلق جزایر سه گانه تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی به امارات را امضا می کرد.*
🔹️حماس، طرح صلح دونالد ترامپ را پذیرفت و در بیانیه ای از او ، ترکیه ، قطر و مصر تشکر کرد. در این بیانیه همچنین به مردم فلسطین درود فرستاده شده است که در این دو سال، در برابر رژیم اشغالگر صهیونیستی، مقاومت کرده اند.
بعد از انتشار این بیانیه، انتقاداتی در فضای مجازی شکل گرفت مبنی بر این که نامی از ایران در آن ذکر نشده است. در واقع، قطر از رئیس جمهور کشوری تقدیر کرد که قریب به اتفاق قربانیان جنگ با سلاح‌های آن کشته و مجروح شده‌اند و از کشورهایی تشکر کرده که در دو سال سختی که بر مردم غزه گذشته، جز در عرصه شعار و دیپلماسیِ جسته و گریخته، کاری برای مردم آن دیار نکردند؛ ولی از ایران، حتی در حد اشاره به این که تنها کشوری بود که در سخت‌ترین روزهای مردم فلسطین، عملاً در کنارشان بود حتی یاد هم نشده است؛ این در حالی است که در این مدت، ایران هم خودش وارد جنگ رو در رو با اسرائیل شد و هم نیروهای همسویش در لبنان و یمن علیه اسرائیل جنگیدند و هزینه دادند. طبیعتاً اگر حماس حرکت ۷ اکتبر را رقم نمی‌زد، ماجراهای بعدی از جمله فروپاشی ارکان حزب‌الله لبنان، شهادت سید حسن نصرالله، جنگ ۱۲ روزه علیه ایران و شهادت فرماندهان و دانشمندان و شهروندان ایرانی شکل نمی‌گرفت. همه این آسیب‌ها از رهگذر جنگ غزه بر ایران تحمیل شد.
در چنین شرایطی، بی‌اعتنایی حماس به ایرانی که این هم همه برایش هزینه کرده، افکار عمومی در ایران را آزرده است ولی واقعیت این است که رهبران حماس، نه بر اساس احساسات جمعی ایرانیان یا نگرش‌های جمهوری اسلامی که بر مبنای منافع فلسطین تصمیم می‌گیرند؛ لابد آنها در این مقطع، خیر و صلاح غزه را در این دیده‌اند که روی از یار روزهای سخت برکشند و روی خوش به رقیبان نشان دهند و توحهی نکنند که ممکن است ما دلخورانه به ایشان طعنه بزنیم که "با خلق میخوری «می» و با ما تلو تلو"!
این ذات سیاست است که تا نفهمیمش، همچنان آن را با خاله بازی و لوطی‌گری و مردی و نامردی، قاطی خواهیم کرد.
این، البته اولین باری نیست که تهران در عرصه سیاست خارجی‌اش این چنین حیران و سرگردان می‌شود؛ تا همین پارسال که بشار اسد عنوان متحد استراتژیک ایران را یدک می‌کشید، وقتی اجلاس سران عرب تشکیل می‌شد و رئیس‌جمهور وقت سوریه هم پای بیانیه تعلق جزایر سه‌گانه تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی به امارات را امضا می کرد.
یا در همین جنگ ۱۲ روزه که ایران زیر حملات هوایی اسرائیل بود، همین روسیه‌ای که از پهپادهای ایرانی در جنگش علیه اوکراین بسیار بهره برده بود، اندازه یک پهپاد هم کنار ایران نایستاد و وقتی خبرنگاری از پوتین درباره کمک روسیه به ایران پرسید، پاسخ داد: همین که پرسنل ما در نیروگاه اتمی پوشهر حضور دارند بزرگ‌ترین کمک است؛ و البته نگفت که به رایگان آنجا نیستند و در این سال‌ها پول چند تا نیروگاه اتمی را برای همین یک نیروگاهی که هیچ دردی از ما دوا نکرده گرفته‌اند.
متأسفانه نگاه حاکم بر سیاست خارجی ما به گونه‌ای است که گویا آن را از روی روابط بین‌فردی کپی کرده‌اند: "من به فلانی کمک کرده‌ام ، پس او هم در کنار هم خواهد بود!" این فرمول شاید در زندگی شخصی به کار آید (هر چند نه همیشه) ولی اساساً در سیاست خارجی کاربردی ندارد. روسیه پریروز ،روی خوش به ما نشان داد چون نیاز به پهپادهای شاهد ایران داشت، دیروز و هنگام جنگ ۱۲ روزه، رویش را از ما برگرداند چون روابط با اسرائیل منافع بیشتری برایش دارد، امروز هم می‌گوید اسنپ‌بک را قبول ندارد چون در تقابل با اروپا به کارش می‌آید و فردا ممکن است منافعش ایجاب کند و در قطعنامه دیگری در شورای امنیت علیه ما رأی دهد؛ به همین سادگی و سیالیت!
از همین روست که نباید غافلگیر شویم که در فردای روز تاسیس کشور مستقل فلسطینی، رئیس حکومت فلسطین در اجلاس سران عرب، علیه ایران، همان کند که بشار اسد می‌کرد.
کسی که سیاست خارجی را اِشِل بزرگ شده روابط بین فردی می پندارد، حتماً روسیه را به نامردی، سوریه را به بی‌معرفتی و حماس را به بی‌اعتنایی متهم می‌کند ولی آن که ذات سیاست را بفهمد، هر چند از این رفتارها آزرده شود و این اتهامات را بزند ولی می‌داند که چیزی وجود دارد به نام "منافع ملی" که هیچ دولت و ملتی حتی اگر به اندازه حماس هم باشد، آن را قربانی کشورهای دیگر و ایدئولوژی و آمال و آرزوها نمی‌کند و نیز می‌داند که در عالم سیاست، نه دوستی دائم وجود دارد و نه دشمنی مستمر، بلکه آنچه همیشگی است، همان منافع ملی است.
✍️جعفر محمدی
https://www.tg-me.com/darvishane49
▪️درباره تشکر حماس از دیگران و بی اعتنایی‌اش به ایران: "با خلق میخوری «مِی» و با ما تلو تلو" یا چیزی به نام منافع ملی؟!
* *تا همین پارسال که بشار اسد عنوان متحد استراتژیک ایران را یدک می کشید، در اجلاس سران عرب، پای بیانیه تعلق جزایر سه گانه تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی به امارات را امضا می کرد.*
🔹️حماس، طرح صلح دونالد ترامپ را پذیرفت و در بیانیه ای از او ، ترکیه ، قطر و مصر تشکر کرد. در این بیانیه همچنین به مردم فلسطین درود فرستاده شده است که در این دو سال، در برابر رژیم اشغالگر صهیونیستی، مقاومت کرده اند.
بعد از انتشار این بیانیه، انتقاداتی در فضای مجازی شکل گرفت مبنی بر این که نامی از ایران در آن ذکر نشده است. در واقع، قطر از رئیس جمهور کشوری تقدیر کرد که قریب به اتفاق قربانیان جنگ با سلاح‌های آن کشته و مجروح شده‌اند و از کشورهایی تشکر کرده که در دو سال سختی که بر مردم غزه گذشته، جز در عرصه شعار و دیپلماسیِ جسته و گریخته، کاری برای مردم آن دیار نکردند؛ ولی از ایران، حتی در حد اشاره به این که تنها کشوری بود که در سخت‌ترین روزهای مردم فلسطین، عملاً در کنارشان بود حتی یاد هم نشده است؛ این در حالی است که در این مدت، ایران هم خودش وارد جنگ رو در رو با اسرائیل شد و هم نیروهای همسویش در لبنان و یمن علیه اسرائیل جنگیدند و هزینه دادند. طبیعتاً اگر حماس حرکت ۷ اکتبر را رقم نمی‌زد، ماجراهای بعدی از جمله فروپاشی ارکان حزب‌الله لبنان، شهادت سید حسن نصرالله، جنگ ۱۲ روزه علیه ایران و شهادت فرماندهان و دانشمندان و شهروندان ایرانی شکل نمی‌گرفت. همه این آسیب‌ها از رهگذر جنگ غزه بر ایران تحمیل شد.
در چنین شرایطی، بی‌اعتنایی حماس به ایرانی که این هم همه برایش هزینه کرده، افکار عمومی در ایران را آزرده است ولی واقعیت این است که رهبران حماس، نه بر اساس احساسات جمعی ایرانیان یا نگرش‌های جمهوری اسلامی که بر مبنای منافع فلسطین تصمیم می‌گیرند؛ لابد آنها در این مقطع، خیر و صلاح غزه را در این دیده‌اند که روی از یار روزهای سخت برکشند و روی خوش به رقیبان نشان دهند و توحهی نکنند که ممکن است ما دلخورانه به ایشان طعنه بزنیم که "با خلق میخوری «می» و با ما تلو تلو"!
این ذات سیاست است که تا نفهمیمش، همچنان آن را با خاله بازی و لوطی‌گری و مردی و نامردی، قاطی خواهیم کرد.
این، البته اولین باری نیست که تهران در عرصه سیاست خارجی‌اش این چنین حیران و سرگردان می‌شود؛ تا همین پارسال که بشار اسد عنوان متحد استراتژیک ایران را یدک می‌کشید، وقتی اجلاس سران عرب تشکیل می‌شد و رئیس‌جمهور وقت سوریه هم پای بیانیه تعلق جزایر سه‌گانه تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی به امارات را امضا می کرد.
یا در همین جنگ ۱۲ روزه که ایران زیر حملات هوایی اسرائیل بود، همین روسیه‌ای که از پهپادهای ایرانی در جنگش علیه اوکراین بسیار بهره برده بود، اندازه یک پهپاد هم کنار ایران نایستاد و وقتی خبرنگاری از پوتین درباره کمک روسیه به ایران پرسید، پاسخ داد: همین که پرسنل ما در نیروگاه اتمی پوشهر حضور دارند بزرگ‌ترین کمک است؛ و البته نگفت که به رایگان آنجا نیستند و در این سال‌ها پول چند تا نیروگاه اتمی را برای همین یک نیروگاهی که هیچ دردی از ما دوا نکرده گرفته‌اند.
متأسفانه نگاه حاکم بر سیاست خارجی ما به گونه‌ای است که گویا آن را از روی روابط بین‌فردی کپی کرده‌اند: "من به فلانی کمک کرده‌ام ، پس او هم در کنار هم خواهد بود!" این فرمول شاید در زندگی شخصی به کار آید (هر چند نه همیشه) ولی اساساً در سیاست خارجی کاربردی ندارد. روسیه پریروز ،روی خوش به ما نشان داد چون نیاز به پهپادهای شاهد ایران داشت، دیروز و هنگام جنگ ۱۲ روزه، رویش را از ما برگرداند چون روابط با اسرائیل منافع بیشتری برایش دارد، امروز هم می‌گوید اسنپ‌بک را قبول ندارد چون در تقابل با اروپا به کارش می‌آید و فردا ممکن است منافعش ایجاب کند و در قطعنامه دیگری در شورای امنیت علیه ما رأی دهد؛ به همین سادگی و سیالیت!
از همین روست که نباید غافلگیر شویم که در فردای روز تاسیس کشور مستقل فلسطینی، رئیس حکومت فلسطین در اجلاس سران عرب، علیه ایران، همان کند که بشار اسد می‌کرد.
کسی که سیاست خارجی را اِشِل بزرگ شده روابط بین فردی می پندارد، حتماً روسیه را به نامردی، سوریه را به بی‌معرفتی و حماس را به بی‌اعتنایی متهم می‌کند ولی آن که ذات سیاست را بفهمد، هر چند از این رفتارها آزرده شود و این اتهامات را بزند ولی می‌داند که چیزی وجود دارد به نام "منافع ملی" که هیچ دولت و ملتی حتی اگر به اندازه حماس هم باشد، آن را قربانی کشورهای دیگر و ایدئولوژی و آمال و آرزوها نمی‌کند و نیز می‌داند که در عالم سیاست، نه دوستی دائم وجود دارد و نه دشمنی مستمر، بلکه آنچه همیشگی است، همان منافع ملی است.
✍️جعفر محمدی
https://www.tg-me.com/darvishane49
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
👍36❤8
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
♻️«کودکان، حال خوش زندگی»
این هفته را هفته ملی کودک نامگذاری کرده اند.
هفته ای برای احترام و فهم کودکی؛
#کودکانگی ، ساعات و دقایقی است پر بار ، پر از حس خوش هم کلامی و همراهی با کودکان ، خاک بازی ، جست و خیز ، بغل کردن درختان و نوازیدن گیاهان و شنیدن اصوات خوش پرندگان و دیدن خزندگان و دست نوازش بر سر و گوش چرندگان و...خلاصه فارغ از دنیای بزرگترها حال خوب کودکی را چشیدن ؛
در کنار فرصت هایی که برای ورزش ، سفرهای کوتاه، دیدارهای دوستانه می سازید، ساعتی در روز را همراه کودکان، کودکی کنیم.
🔸از کودکان آینده به یغما رفته خود را طلب نکنیم.
🔹بگذاریم آنگونه که از اطراف درکی یافته اند کودکی را تجربه کنند.
🔸اگر بیشتر از سنشون می فهمند انتظار نداشته باشید جلوتر از سنشون زندگی کنند.
🔹نگذارید همچون برخی از آدمها یک روز حسرت کودکی، نوجوانی و جوانیِ زندگی‌ِ
نکرده شون را بخورند.
شاید پنجشنبه های #کودکانگی یکی از بهترین روزهای این روزهای من باشد لحظه شماری برای شنیدن و دیدن صداقتشان ؛
روز ملی کودک را به تمامی کودکان خلاق و با استعداد این سرزمین کهن شادباش می گویم.
#ح_درویشی ✍ ۱۴۰۴/۰۷/۱۷
https://www.tg-me.com/darvishane49
این هفته را هفته ملی کودک نامگذاری کرده اند.
هفته ای برای احترام و فهم کودکی؛
#کودکانگی ، ساعات و دقایقی است پر بار ، پر از حس خوش هم کلامی و همراهی با کودکان ، خاک بازی ، جست و خیز ، بغل کردن درختان و نوازیدن گیاهان و شنیدن اصوات خوش پرندگان و دیدن خزندگان و دست نوازش بر سر و گوش چرندگان و...خلاصه فارغ از دنیای بزرگترها حال خوب کودکی را چشیدن ؛
در کنار فرصت هایی که برای ورزش ، سفرهای کوتاه، دیدارهای دوستانه می سازید، ساعتی در روز را همراه کودکان، کودکی کنیم.
🔸از کودکان آینده به یغما رفته خود را طلب نکنیم.
🔹بگذاریم آنگونه که از اطراف درکی یافته اند کودکی را تجربه کنند.
🔸اگر بیشتر از سنشون می فهمند انتظار نداشته باشید جلوتر از سنشون زندگی کنند.
🔹نگذارید همچون برخی از آدمها یک روز حسرت کودکی، نوجوانی و جوانیِ زندگی‌ِ
نکرده شون را بخورند.
شاید پنجشنبه های #کودکانگی یکی از بهترین روزهای این روزهای من باشد لحظه شماری برای شنیدن و دیدن صداقتشان ؛
روز ملی کودک را به تمامی کودکان خلاق و با استعداد این سرزمین کهن شادباش می گویم.
#ح_درویشی ✍ ۱۴۰۴/۰۷/۱۷
https://www.tg-me.com/darvishane49
❤18
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥پیش بینی غلط جلیلی در کرسنت...
قماشی در ایران به قدرت رسیده اند که اگر اوضاع معمولی و بر اساس خرد اداره شود باید قدرت را ترک کنند.
تهیه و توزیع فساد، راز ماندگاری افراطی گری و صدارت اوباش است.
اگر می خواهید خسارت حاصل از لغو قرار داد با کرسنت و تصمیم جلیلی در این رابطه را بدانید این ویدئو را از دست ندهید.
#قلمـبیداری
https://www.tg-me.com/darvishane49
قماشی در ایران به قدرت رسیده اند که اگر اوضاع معمولی و بر اساس خرد اداره شود باید قدرت را ترک کنند.
تهیه و توزیع فساد، راز ماندگاری افراطی گری و صدارت اوباش است.
اگر می خواهید خسارت حاصل از لغو قرار داد با کرسنت و تصمیم جلیلی در این رابطه را بدانید این ویدئو را از دست ندهید.
#قلمـبیداری
https://www.tg-me.com/darvishane49
👍20😱9🤬4👎3❤1
♻️ نگاهی روایی و تحلیلی به برجام
در جامعه پرآشوب سیاسی ایران که حق و باطل جابجا می‌شود و دروغ و افترا و نظرات شخصی و گروهی و منافع فرقه‌ای بر بسیاری از مسائل الویت پیدا کرده‌است درک صحیح و قضاوت بی‌طرفانه نسبت به برجام بسیار سخت و دشوار می‌باشد لذا بسیاری هنوز در اینکه بالاخره این توافق منافع ایران را در برداشته و یا موجب خسارت شده است در تردید و شک می‌باشند.
از طرف دیگر بررسی بی‌طرفانه برجام نیازمند بیان بسیاری از مسائل است که از یک نوشته معمولی فراتر می‌رود و بنابراین بررسی دقیق و مفصل آن تنها برای کسانی که در صدد واکاوی کارشناسانه نسبت به آن باشند ملال‌آور و خسته کننده نیست؛ از این رو توصیه می‌شود افرادی که نوشته‌های مجمل را برمی‌گزینند شایسته است از ابتدا وارد خواندن این مطلب نشده تا خسته و پشیمان نگردند.
هدف از بیان این نوشتار آن نیست که به منازعات بی‌فایده دامن‌زده شود بلکه تجربه‌ای برای جلوگیری از اشتباهات گذشته است و تاکید بر این امر است که در این شرایط حساس لازم است اتفاق و اتحاد صورت گیرد تا رفع تهدیدات و خطرات بسیار بزرگی که در پیشرو است امکان پذیر گردد.
متاسفانه در دوران چندین ساله هسته‌ای اختلافات و شکاف‌ها و رقابت‌ها مانع اتخاذ تصمیمات مبتنی بر منافع ملی شده است.
منیت‌ها، خودشیفتگی‌ها، عُجب و خودبزرگ‌بینی بعضی گروههای مذاکره کننده، رقابت‌های سیاسی غیر اخلاقی، مناسبات فرقه‌ای و رانتی، کسب قدرت و شهرت از طریق موضع هسته‌ای، رقابت ضد ملی برای حل هسته‌ای بنام خود، واعمال نظر واخلال گری نفوذیها چنان خسارت‌هایی در موضوع هسته‌ای بر کشور وارد نموده که غیر قابل احصا می باشد.
در واقع غالب زیان‌ها و گرفتاری‌های فعلی در نتیجه این مسائل بوده است.
بدان معنی که چنانچه منافع ملی الویت داشت حتما نه تنها مسئله هسته‌ای حل می‌گردید بلکه از مواهب آن کشور و ملت کاملا بهره‌مند می‌گشت و امروز کل مسئله هسته‌ای از جانب بخشی از جامعه بعنوان یک خسارت محض مطرح نمی‌گردید.
در واقع بخاطر منافع شخصی و گروهی بعضی مقامات و عدم اتفاق و ائتلاف بر سر این مسئله ملی، گرفتاری‌های زیادی از این بابت گریبانگیر کشور و مردم شده است، که متأسفانه برون رفت از آن بنظر می‌رسد بسیار دشوار و گاهی ناامید کننده و بدور از چشم‌انداز است.
ذکر این نکته مفید است که اصولأ بعد از رحلت آیت‌الله خمینی کسب قدرت گروهها از راه غیر اخلاقی و خلاف مصالح ملی در بین رقبای سیاسی یک امر معمول و بعنوان یک منش و اصل مسلم بوده و
تقریبا تمام گروههای قدرت‌طلب صرفآ مسائل خود را دنبال و مصالح ملی را قربانی اهداف خود کرده‌اند.
البته بدیهی‌ست که قضاوت نویسنده میتواند دارای نواقص و یا اشتباهاتی باشد وِ لذا ضرورت دارد که از جانب صاحبان اندیشه و مطلعان امر مورد انتقاد و اصلاح و تکمیل قرار گیرد:
🔹 ۱ - با ریاست جمهوری آقای احمدی‌نژاد سیاست تهاجمی هسته‌ای ایران بدون در نظر گرفتن تبعات بین‌المللی و اثرات منفی آن در دستورکار دولت‌مردان قرار گرفت، مسیر اتخاذ شده ترکیبی از تقابل با زیاده خواهی‌های دول غربی، جهل و بی دانشی و یا بی اعتنائی نسبت به تصمیمات شورای امنیت و تحولات فیما بین قدرتهای بزرگ، تندروی در سیاست خارجی و درگیری با امریکا همراه بود.
در این زمان به عمد و یا از روی سهل و نادانی به شرایط و ائتلاف و اتحاد بین روسیه و آمریکا و سیاست reset اوباما توجه و اعتنائی نشد.
رئیس‌جمهور آمریکا مشخصا بمنظور فشار جهانی علیه ایران بطور تاکتیکی سیاست تنظیم و یا بازنگری به روابط با روسیه reset را مطرح نمود.
روسها که بشدت به این امر نیاز داشتند همه گونه همکاری را در دستور کار قرار دادند و اینطور وانمود کردند که آقای مدودف رئیس جمهور دارای گرایشات غربی می‌باشد.
برای اولین بار امریکایی‌ها چراغ سبز برای همکاری تکنولوژیکی را نشان دادند و آقای مدودوف از سیلیکون ولی دیدن نمود.
متاسفانه رئیس دولت نهم و دهم بدون توجه به این رویدادها مطرح نمود که قطعنامه ها کاغذ پاره‌ای بیش نیست.
آقای‌مدودوف پس از دومین قطعنامه نامه‌ای برای آقای احمدی‌نژاد ارسال داشت که در آن به تبعات منفی سیاست‌های دولت ایران اشاره و اقدامات تند و عکس‌العمل‌های شدید را خاطرنشان نمود.
رئیس جمهور وقت هیچ وقعی و اعتنائی به این نامه ننمود و لذا پنج قطعنامه با اجماع علیه ایران به تصویب رسید.
اتفاق نظر قدرت‌ها در این زمان بشکلی بود که نه تنها بطور اجماع همه قطعنامه‌ها به تصویب رسید بلکه حتی یکی از قطعنامه‌ها به ابتکار طرف روسی بود.
✍🏼 سید محمود صدری
https://www.tg-me.com/darvishane49
ادامه در لینک زیر 👇
https://whatsapp.com/channel/0029Vaz3meX96H4bWiPeJT00
در جامعه پرآشوب سیاسی ایران که حق و باطل جابجا می‌شود و دروغ و افترا و نظرات شخصی و گروهی و منافع فرقه‌ای بر بسیاری از مسائل الویت پیدا کرده‌است درک صحیح و قضاوت بی‌طرفانه نسبت به برجام بسیار سخت و دشوار می‌باشد لذا بسیاری هنوز در اینکه بالاخره این توافق منافع ایران را در برداشته و یا موجب خسارت شده است در تردید و شک می‌باشند.
از طرف دیگر بررسی بی‌طرفانه برجام نیازمند بیان بسیاری از مسائل است که از یک نوشته معمولی فراتر می‌رود و بنابراین بررسی دقیق و مفصل آن تنها برای کسانی که در صدد واکاوی کارشناسانه نسبت به آن باشند ملال‌آور و خسته کننده نیست؛ از این رو توصیه می‌شود افرادی که نوشته‌های مجمل را برمی‌گزینند شایسته است از ابتدا وارد خواندن این مطلب نشده تا خسته و پشیمان نگردند.
هدف از بیان این نوشتار آن نیست که به منازعات بی‌فایده دامن‌زده شود بلکه تجربه‌ای برای جلوگیری از اشتباهات گذشته است و تاکید بر این امر است که در این شرایط حساس لازم است اتفاق و اتحاد صورت گیرد تا رفع تهدیدات و خطرات بسیار بزرگی که در پیشرو است امکان پذیر گردد.
متاسفانه در دوران چندین ساله هسته‌ای اختلافات و شکاف‌ها و رقابت‌ها مانع اتخاذ تصمیمات مبتنی بر منافع ملی شده است.
منیت‌ها، خودشیفتگی‌ها، عُجب و خودبزرگ‌بینی بعضی گروههای مذاکره کننده، رقابت‌های سیاسی غیر اخلاقی، مناسبات فرقه‌ای و رانتی، کسب قدرت و شهرت از طریق موضع هسته‌ای، رقابت ضد ملی برای حل هسته‌ای بنام خود، واعمال نظر واخلال گری نفوذیها چنان خسارت‌هایی در موضوع هسته‌ای بر کشور وارد نموده که غیر قابل احصا می باشد.
در واقع غالب زیان‌ها و گرفتاری‌های فعلی در نتیجه این مسائل بوده است.
بدان معنی که چنانچه منافع ملی الویت داشت حتما نه تنها مسئله هسته‌ای حل می‌گردید بلکه از مواهب آن کشور و ملت کاملا بهره‌مند می‌گشت و امروز کل مسئله هسته‌ای از جانب بخشی از جامعه بعنوان یک خسارت محض مطرح نمی‌گردید.
در واقع بخاطر منافع شخصی و گروهی بعضی مقامات و عدم اتفاق و ائتلاف بر سر این مسئله ملی، گرفتاری‌های زیادی از این بابت گریبانگیر کشور و مردم شده است، که متأسفانه برون رفت از آن بنظر می‌رسد بسیار دشوار و گاهی ناامید کننده و بدور از چشم‌انداز است.
ذکر این نکته مفید است که اصولأ بعد از رحلت آیت‌الله خمینی کسب قدرت گروهها از راه غیر اخلاقی و خلاف مصالح ملی در بین رقبای سیاسی یک امر معمول و بعنوان یک منش و اصل مسلم بوده و
تقریبا تمام گروههای قدرت‌طلب صرفآ مسائل خود را دنبال و مصالح ملی را قربانی اهداف خود کرده‌اند.
البته بدیهی‌ست که قضاوت نویسنده میتواند دارای نواقص و یا اشتباهاتی باشد وِ لذا ضرورت دارد که از جانب صاحبان اندیشه و مطلعان امر مورد انتقاد و اصلاح و تکمیل قرار گیرد:
🔹 ۱ - با ریاست جمهوری آقای احمدی‌نژاد سیاست تهاجمی هسته‌ای ایران بدون در نظر گرفتن تبعات بین‌المللی و اثرات منفی آن در دستورکار دولت‌مردان قرار گرفت، مسیر اتخاذ شده ترکیبی از تقابل با زیاده خواهی‌های دول غربی، جهل و بی دانشی و یا بی اعتنائی نسبت به تصمیمات شورای امنیت و تحولات فیما بین قدرتهای بزرگ، تندروی در سیاست خارجی و درگیری با امریکا همراه بود.
در این زمان به عمد و یا از روی سهل و نادانی به شرایط و ائتلاف و اتحاد بین روسیه و آمریکا و سیاست reset اوباما توجه و اعتنائی نشد.
رئیس‌جمهور آمریکا مشخصا بمنظور فشار جهانی علیه ایران بطور تاکتیکی سیاست تنظیم و یا بازنگری به روابط با روسیه reset را مطرح نمود.
روسها که بشدت به این امر نیاز داشتند همه گونه همکاری را در دستور کار قرار دادند و اینطور وانمود کردند که آقای مدودف رئیس جمهور دارای گرایشات غربی می‌باشد.
برای اولین بار امریکایی‌ها چراغ سبز برای همکاری تکنولوژیکی را نشان دادند و آقای مدودوف از سیلیکون ولی دیدن نمود.
متاسفانه رئیس دولت نهم و دهم بدون توجه به این رویدادها مطرح نمود که قطعنامه ها کاغذ پاره‌ای بیش نیست.
آقای‌مدودوف پس از دومین قطعنامه نامه‌ای برای آقای احمدی‌نژاد ارسال داشت که در آن به تبعات منفی سیاست‌های دولت ایران اشاره و اقدامات تند و عکس‌العمل‌های شدید را خاطرنشان نمود.
رئیس جمهور وقت هیچ وقعی و اعتنائی به این نامه ننمود و لذا پنج قطعنامه با اجماع علیه ایران به تصویب رسید.
اتفاق نظر قدرت‌ها در این زمان بشکلی بود که نه تنها بطور اجماع همه قطعنامه‌ها به تصویب رسید بلکه حتی یکی از قطعنامه‌ها به ابتکار طرف روسی بود.
✍🏼 سید محمود صدری
https://www.tg-me.com/darvishane49
ادامه در لینک زیر 👇
https://whatsapp.com/channel/0029Vaz3meX96H4bWiPeJT00
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
👍10❤4👎2👌1
♻️جامعه‌ی شمشادی
«جامعه‌ی شمشادی» یعنی جامعه‌ای که از قدبلندها خوشش نمی‌آید و تنوع را دوست ندارد؛ و متاسفانه جامعه‌ی ما یک جامعه‌ی شمشادی است!
«جامعه‌ی شمشادی» همان جامعه‌ای است که هر روز باغبانانی قیچی به دست آماده‌اند تا گیاهان قد بلندتر را کوتاه کنند؛ یعنی ردیفی از گیاهان مشابه هم، گیاهانی بدون هیچ تنوعی! همه یکرنگ و یکدست.
این همان پیش‌فرضی است که مفهوم «وحدت» را در ذهن برخی از افراد شکل داده است. در ذهن آنان وحدت یعنی یکدست کردن و یک‌شکل کردن ردیفی از گیاهان در یک قامت و در یک شکل، به فرمان قیچی!
🔹ویژگی‌های جامعه‌ی شمشادی؛:
"جامعه‌ی شمشادی" از بعضی جنبه‌ها مشابه با مفاهیمی است که پیشتر نیز طرح شده است؛ و برخی نیز خاص این مفهوم است:
1️⃣ "جامعه‌ی کلنگی": کاتوزیان از تمثیل ساختمان‌ها استفاده می‌کند؛ ساختمان‌های ایرانی نوسازی و بازسازی نمی‌شوند؛ بلکه به اتهام کلنگی بودن ویران می‌شوند تا خانه‌ای نو بر آنها بنا شود. عمر کوتاه ساختمان‌ها در ایران باعث شده او از این تمثیل استفاده کند و ایران را "جامعه‌ی کلنگی" بنامد؛ یعنی جامعه‌ای که بسیاری از جنبه‌های آن همواره در این خطر است که هوی و هوس کوتاه‌مدت جامعه با کلنگ به جانش بیافتد". به این ترتیب است که هیچگاه انباشت سرمایه اتفاق نمی‌افتد. شمشاد برخلاف درخت گردویی که سال‌ها باید منتظر محصولش ماند، کوتاه‌مدت است.
2️⃣ "شوق ویرانگری": نراقی در کتاب "پی‌نکته‌هایی بر جامعه‌شناسی خودمانی" می‌گوید: "این یک واقعیت است که تخریب برای خودش یک شوق، یک جاذبه و یک شیفتگی مخصوص ایجاد می‌کند که فقط با خویشتن‌داری و تامل در عواقب آن می‌شود از خیرش گذشت [...] می‌بینیم، مدیریت تازه به دوران رسیده و جدید [..... دوست دارد] خودش همه‌ی کارها را از نو آغاز کند که ضمن لذت بردن از تخریب و منهدم کردن فرد یا گروه قبلی، به خیال خود طرحی نو درافکند»! شمشمادها همیشه منتظر طرح نویی هستند که از فردا هم قابلیت اجرا داشته باشد.
3️⃣ یکدست کردن جامعه:
شمشادها یک رنگ و یکدست هستند. زیبایی شمشمادی از یکدست بودن می‌آید؛ اما زیبایی باغچه‌ی متنوع از گل‌های مختلف، از تنوع می‌آید. چشم‌اندازِ "قیچی شمشاد" آن است که هر روز اندازه را تعیین کند و باغبان با اندکی صبر بتواند طرح مورد نظرش را آنگونه که می‌پسندد اجرا نماید. سیمرغ اما وحدتش از پرندگان متنوع و هم‌دل زاییده می‌شود.
https://www.tg-me.com/darvishane49
▫️در «جامعه‌ی شمشادی» تنها به شرط همرنگ و هم‌اندازه‌ی دیگران بودن است که بقا امکان‌پذیر می‌شود.
وقتی شرکتهای قدبلند باید حذف شوند، وقتی حتی افراد نباید بیش از حد مشخصی شناخته‌شده یا محبوب شوند،
یعنی ما با "جامعه‌ی شمشادی" روبه‌رو هستیم؛ یعنی در این جامعه انباشت سرمایه اتفاق نمی‌افتد و این یعنی اندازه‌ی ملی ما کوتاه می‌ماند!
▫️در جامعه‌ی شمشادی نوآوری هم سخت است. وقتی رنگت یکدست با ردیف شمشادها نباشد، یا برگ‌ات هم‌شکل با آن ردیف سبز و یکدست، محکوم به کنده شدن هستی. نوآوری یعنی تفاوت و تمایز با شیوه‌ی پیشین و مدافعان وضع موجود همواره در برابر هر تنوعی هراس می‌یابند.
➖هر یک از ما جزیی از جامعه‌ی شمشادی هست. هر یک از مایی که از تنوع بیزار است، هر یک از مایی که دوست ندارد نظر مخالف بشنود، استادی که شاگرد توانمندتر از خود را تحمل نمی‌کند، مدیری که از ترس جانشینی، زیردست حرفه‌ای‌اش را با قیچی می‌برد، پدر و مادری که محبت را از فرزندی که متفاوت از آنها فکر می‌کند، دریغ می‌کنند؛ همه‌ی اینها نمونه‌هایی از «جامعه‌ی شمشادی» است.
🔹اما رویای ما رسیدن به سیمرغ متنوع است. پرواز دسته‌جمعی پرندگان متنوع و رنگارنگ، ما را سیمرغ خواهد کرد! ما را به پرواز درخواهد آورد.
✍ امیر ناظمی
https://www.tg-me.com/darvishane49
«جامعه‌ی شمشادی» یعنی جامعه‌ای که از قدبلندها خوشش نمی‌آید و تنوع را دوست ندارد؛ و متاسفانه جامعه‌ی ما یک جامعه‌ی شمشادی است!
«جامعه‌ی شمشادی» همان جامعه‌ای است که هر روز باغبانانی قیچی به دست آماده‌اند تا گیاهان قد بلندتر را کوتاه کنند؛ یعنی ردیفی از گیاهان مشابه هم، گیاهانی بدون هیچ تنوعی! همه یکرنگ و یکدست.
این همان پیش‌فرضی است که مفهوم «وحدت» را در ذهن برخی از افراد شکل داده است. در ذهن آنان وحدت یعنی یکدست کردن و یک‌شکل کردن ردیفی از گیاهان در یک قامت و در یک شکل، به فرمان قیچی!
🔹ویژگی‌های جامعه‌ی شمشادی؛:
"جامعه‌ی شمشادی" از بعضی جنبه‌ها مشابه با مفاهیمی است که پیشتر نیز طرح شده است؛ و برخی نیز خاص این مفهوم است:
1️⃣ "جامعه‌ی کلنگی": کاتوزیان از تمثیل ساختمان‌ها استفاده می‌کند؛ ساختمان‌های ایرانی نوسازی و بازسازی نمی‌شوند؛ بلکه به اتهام کلنگی بودن ویران می‌شوند تا خانه‌ای نو بر آنها بنا شود. عمر کوتاه ساختمان‌ها در ایران باعث شده او از این تمثیل استفاده کند و ایران را "جامعه‌ی کلنگی" بنامد؛ یعنی جامعه‌ای که بسیاری از جنبه‌های آن همواره در این خطر است که هوی و هوس کوتاه‌مدت جامعه با کلنگ به جانش بیافتد". به این ترتیب است که هیچگاه انباشت سرمایه اتفاق نمی‌افتد. شمشاد برخلاف درخت گردویی که سال‌ها باید منتظر محصولش ماند، کوتاه‌مدت است.
2️⃣ "شوق ویرانگری": نراقی در کتاب "پی‌نکته‌هایی بر جامعه‌شناسی خودمانی" می‌گوید: "این یک واقعیت است که تخریب برای خودش یک شوق، یک جاذبه و یک شیفتگی مخصوص ایجاد می‌کند که فقط با خویشتن‌داری و تامل در عواقب آن می‌شود از خیرش گذشت [...] می‌بینیم، مدیریت تازه به دوران رسیده و جدید [..... دوست دارد] خودش همه‌ی کارها را از نو آغاز کند که ضمن لذت بردن از تخریب و منهدم کردن فرد یا گروه قبلی، به خیال خود طرحی نو درافکند»! شمشمادها همیشه منتظر طرح نویی هستند که از فردا هم قابلیت اجرا داشته باشد.
3️⃣ یکدست کردن جامعه:
شمشادها یک رنگ و یکدست هستند. زیبایی شمشمادی از یکدست بودن می‌آید؛ اما زیبایی باغچه‌ی متنوع از گل‌های مختلف، از تنوع می‌آید. چشم‌اندازِ "قیچی شمشاد" آن است که هر روز اندازه را تعیین کند و باغبان با اندکی صبر بتواند طرح مورد نظرش را آنگونه که می‌پسندد اجرا نماید. سیمرغ اما وحدتش از پرندگان متنوع و هم‌دل زاییده می‌شود.
https://www.tg-me.com/darvishane49
🔸پیامدهای «جامعه‌ی شمشادی»▫️در «جامعه‌ی شمشادی» تنها به شرط همرنگ و هم‌اندازه‌ی دیگران بودن است که بقا امکان‌پذیر می‌شود.
وقتی شرکتهای قدبلند باید حذف شوند، وقتی حتی افراد نباید بیش از حد مشخصی شناخته‌شده یا محبوب شوند،
یعنی ما با "جامعه‌ی شمشادی" روبه‌رو هستیم؛ یعنی در این جامعه انباشت سرمایه اتفاق نمی‌افتد و این یعنی اندازه‌ی ملی ما کوتاه می‌ماند!
▫️در جامعه‌ی شمشادی نوآوری هم سخت است. وقتی رنگت یکدست با ردیف شمشادها نباشد، یا برگ‌ات هم‌شکل با آن ردیف سبز و یکدست، محکوم به کنده شدن هستی. نوآوری یعنی تفاوت و تمایز با شیوه‌ی پیشین و مدافعان وضع موجود همواره در برابر هر تنوعی هراس می‌یابند.
➖هر یک از ما جزیی از جامعه‌ی شمشادی هست. هر یک از مایی که از تنوع بیزار است، هر یک از مایی که دوست ندارد نظر مخالف بشنود، استادی که شاگرد توانمندتر از خود را تحمل نمی‌کند، مدیری که از ترس جانشینی، زیردست حرفه‌ای‌اش را با قیچی می‌برد، پدر و مادری که محبت را از فرزندی که متفاوت از آنها فکر می‌کند، دریغ می‌کنند؛ همه‌ی اینها نمونه‌هایی از «جامعه‌ی شمشادی» است.
🔹اما رویای ما رسیدن به سیمرغ متنوع است. پرواز دسته‌جمعی پرندگان متنوع و رنگارنگ، ما را سیمرغ خواهد کرد! ما را به پرواز درخواهد آورد.
✍ امیر ناظمی
https://www.tg-me.com/darvishane49
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
❤14👍9
♻️دخترم بازداشت شد.
دستبند بر دستان ظریف او ..به اتهام تجمع ؛
پرسش
آیا صرف دعوت مردم در فضای مجازی به تجمعی که دارای مجوز قانونی نیست جرم است ؟ اگر جرم است مستند قانونی آن کدام است؟
2- آیا صرف شرکت در تجمعی که دارای مجوز قانونی نیست بدون سر دادن شعار و بدون تخریب اموال و هر گونه تمرد در مقابل مامورین جرم است؟
نظر هیئت عالی
صرف حضور و دعوت به حضور در تجمعی که فاقد مجوز قانونی است فاقد وصف کیفری می‌باشد.
نظر اتفاقی
1- صرف فراخوان و دعوت عموم به حضور در تجمع فاقد مجوز، اعم از آنکه در فضای مجازی باشد یا غیر آن، جرم محسوب نمی‌شود؛ لیکن چنانچه فراخوان همراه با شرایط مندرج در ماده 610 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب 1375 (تبانی با دیگران برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی یا خارجی) باشد و یا مفاد فراخوان متضمن تحریک مردم به جنگ (ماده 512 همان قانون) یا تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ایران باشد و تحت عنوان «فعالیت» موضوع ماده 500 قانون پیش‌گفته قرار گیرد؛ و مانند آن، حسب مورد از این حیث میتواند قابل تعقیب کیفری و مجازات باشد.
2- با توجه به اصل سی و ششم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و نیز ماده 2 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و همچنین نظر بر اینکه طبق اصل بیست و هفتم قانون اساسی، تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها بدون حمل سلاح و به شرط آنکه مخل مبانی اسلام نباشد آزاد است و نبود نص قانونی بر جرم‌انگاری حضور در تجمعات فاقد مجوز، لذا صرف حضور در تجمعی که مجوز موضوع بند 6 ماده 11 قانون فعالیت احزاب و گروههای سیاسی مصوب 1395 را اخذ نکرده است جرم نبوده و از این حیث قابل تعقیب و مجازات نیست.
اما دختر من و چند تن دیگر بدون ارتکاب به جرم دستگبر و همچون جانیان به زندان انتقال داده شد.
مرگ برای من بهتر از این خفت است.
#ح_درویشی ✍ ۱۴۰۴/۰۷/۱۹
https://www.tg-me.com/darvishane49
دستبند بر دستان ظریف او ..به اتهام تجمع ؛
پرسش
آیا صرف دعوت مردم در فضای مجازی به تجمعی که دارای مجوز قانونی نیست جرم است ؟ اگر جرم است مستند قانونی آن کدام است؟
2- آیا صرف شرکت در تجمعی که دارای مجوز قانونی نیست بدون سر دادن شعار و بدون تخریب اموال و هر گونه تمرد در مقابل مامورین جرم است؟
نظر هیئت عالی
صرف حضور و دعوت به حضور در تجمعی که فاقد مجوز قانونی است فاقد وصف کیفری می‌باشد.
نظر اتفاقی
1- صرف فراخوان و دعوت عموم به حضور در تجمع فاقد مجوز، اعم از آنکه در فضای مجازی باشد یا غیر آن، جرم محسوب نمی‌شود؛ لیکن چنانچه فراخوان همراه با شرایط مندرج در ماده 610 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب 1375 (تبانی با دیگران برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی یا خارجی) باشد و یا مفاد فراخوان متضمن تحریک مردم به جنگ (ماده 512 همان قانون) یا تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ایران باشد و تحت عنوان «فعالیت» موضوع ماده 500 قانون پیش‌گفته قرار گیرد؛ و مانند آن، حسب مورد از این حیث میتواند قابل تعقیب کیفری و مجازات باشد.
2- با توجه به اصل سی و ششم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و نیز ماده 2 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و همچنین نظر بر اینکه طبق اصل بیست و هفتم قانون اساسی، تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها بدون حمل سلاح و به شرط آنکه مخل مبانی اسلام نباشد آزاد است و نبود نص قانونی بر جرم‌انگاری حضور در تجمعات فاقد مجوز، لذا صرف حضور در تجمعی که مجوز موضوع بند 6 ماده 11 قانون فعالیت احزاب و گروههای سیاسی مصوب 1395 را اخذ نکرده است جرم نبوده و از این حیث قابل تعقیب و مجازات نیست.
اما دختر من و چند تن دیگر بدون ارتکاب به جرم دستگبر و همچون جانیان به زندان انتقال داده شد.
مرگ برای من بهتر از این خفت است.
#ح_درویشی ✍ ۱۴۰۴/۰۷/۱۹
https://www.tg-me.com/darvishane49
Telegram
قلم بیداری
باریکه ای بسوی مدنیت
ح-درویشی
ح-درویشی
❤31🤬16🤔4👍2👎1